- wszelkie poważne akty gwałtu, niewymienione w art. 1, skierowane przeciwko życiu, zdrowiu, nietykalności osobistej lub wolności osób oraz inne poważne akty skierowane przeciwko innemu dobru,
• konwencja ta jest wielostronną umową ekstradycyjną i umową o pomocy prawnej w sprawach karnych, wpisującą się w funkcjonujący w ramach RE system zwalczania przestępczości,
• uznanie ekstradycji terrorystów za najskuteczniejszy środek prawnomiędzynarodowy zwalczania terroryzmu - czyny będące przedmiotem Konwencji nie mogą zostać uznane przez sygnatariuszy za przestępstwa polityczne, a sprawcy - za przestępców politycznych - stanowiłoby to podstawę do odmowy ich wydania,
• możliwość odmowy ekstradycji, gdy:
- istnieją poważne przypuszczenia, że celem wniosku jest ściganie lub karanie osoby ze względu na jej rasę, religię, narodowość lub poglądy polityczne,
- osoba mogłaby być narażona na poddanie torturom, karze śmierci lub dożywotniego pozbawienia wolności bez możliwości warunkowego przedterminowego zwolnienia;
• postanowienia konwencji zmieniają obowiązujące między sygnatariuszami umowy ekstradycyjne, a przestępstwa w niej zawarte są przestępstwami ekstradycyjnymi,
• konwencja może być traktowana jako samodzielna podstawa do ekstradycji sprawców aktów terrorystycznych,
• Protokół zmieniający z 2003 r.
- rozszerzenie zakresu przedmiotowego konwencji o przestępstwa określone w później przyjętych konwencjach sektorowych ONZ,
- katalog ma charakter otwarty i dopuszcza możliwość rozszerzenia go o traktaty zawarte przez ONZ, których przedmiotem jest terroryzm międzynarodowy i które weszły w życie.
2. Konwencja Rady Europy o praniu, ujawnianiu, zajmowaniu i konfiskacie dochodów pochodzących z przestępstwa oraz finansowaniu terroryzmu
• ratyfikowana w 2005 r., z rozszerzeniem jej zakresu o wytyczne dotyczące finansowania terroryzmu
- Konwencja odwołuje się zarówno do Międzynarodowej Konwencji o zwalczaniu finansowania terroryzmu, jak i adaptuje do walki z finansowaniem instrumenty prawne wykorzystywane już w ramach RE do walki z przestępczością finansową (w szczeg. Konwencja o praniu, ujawnianiu, zajmowaniu i konfiskacie dochodów z przestępstwa z 8 listopada 1990 r.);
• art. 2 - państwa mają obowiązek stosować instrumenty wykorzystywane do walki z praniem pieniędzy zarówno na szczeblu krajowym, jak i we współpracy międzynarodowej, także do przestępstwa finansowania terroryzmu,
• Konwencja nie tworzy własnej definicji przestępstwa finansowania terroryzmu -odsyła do Międzynar. Konw. o zwalcz, finans. terroryzmu (konw. sekt. ONZ),
• FINANSOWANIE TERRORYZMU - wg Międzynar. Konw. o zwalcz, finans. terroryzmu:
- przestępstwo popełnia każda osoba, która:
> jakimikolwiek środkami, bezpośrednio lub pośrednio, bezprawnie i umyślnie udostępnia lub gromadzi fundusze z zamiarem ich wykorzystania,
> ma świadomość, że fundusze zostaną wykorzystane, w całości lub części do dokonania jednego z przestępstw określonych definicją zawartą w jednej z 9 przyjętych dotychczas konwencji sektorowych,