56819

N*wM*e) $4 zanurzone w /mdi buraki akrowe, u których gfcżwna </>}» tormnia stanom kar/mi właściwy, rutom ad *sypt i c iłowa d-rami tylko 70%. Natomiast tu rato pastewne sa płycej osadzone w 7fcłni, korzeń wt.nowy stanowi tylko 25 - 35% ókigoicl korzenia Przeważająca cz>?K to szyja i głowo.

Korzenie Im»/iip u buraków tubowych wyia*aH z dwóch bruzd bwgnatyth wntuf komina włatnwwyi, u nastawnych - z różnych mk>|nr tarzano.

Głowa - jest główna części* tar z er »a, z której wyrastaj* lenie. Zostaje w>1wt»/ixwi pr/M/ rud wkih^ <zę>* łodygi (*t»kołyl). Na samym pr_; wwr/c hufcu /najrkjjM Me sltvt* w/rodu. Ta cz*k' kur/Maa rozwija »e całkowicie nad ziem*, najsilnej drewnieje i jest najubozs/a w skladnfc zapasowe. Przy ngławanii usuwa be głowę poziomym r*rien wzdłuż iWwf tnl żywych oac* pędowych łub obcina stożkowe.

Ssyv* - )•«* gładbą t/yjKią kor/er u. różnej mefcości, /ałe/nre od gatunku i odnśany. Nw wyrastała na rwij kaw i korzeń* boczne. hed rugmnwj zdrewniała i odznacza s* duZa zawartości* aibstancji zapasowych. Powstaje z Jiypcfcotylu

Kor/Mi właściwy - )8St to </*?* zapłętsona w mm, z które) wyrastają korzonki hor/ne. Wiefcośc kurzeń a irfwHugo )w< m/rwt zatezy od gatunku, udmiatTy i warunków odmiany. Stanowi on wartościowy odrirak kar/Mia spichrzowego.

Ogonek - jwl korkowa tarki* karana ria którym rozwija >c bardzo duża tosc' kcc/err bocznych, odgrywających ważna rok; w żywSartu roskiy. Ogon o grubości prruze) 1 cm odrzuca 9q, gdyż /aww*a mwMtrfkie toki cukru.

Skład cliciiikzny buraka cukrowego

••a» os inka •••• I«*

lOffooo zroM oeu -o

Burak akrowy zawiera Wwyytki* *U’.rk s rozpuszczalności w wi pozostaw w wystodiact dyfuzj przsrhodza do s Burak a* rowy zawker którego wchodź*:

<rvarx> okuto 75% wody i ?S« surhel masy.

Histrwu cukrownictwa

rtstonę promyk cukiowrwa-ęo na naszym kontyncnoc okrcćlaw Wy dąty. Pierwszą z nich jest rok 1802, w którym Franciszek Karol Achard uruchomi w Konarach cwwaa na Meclo cukrowrśe produkującą cukJer z buraków Pocz.yti przwnystowej rrncfckry cukru w Potocp wtąM się 7 uruchcrwckm w 1826 roku Cukrowni Cręetorlr#, co oznacza, U hstorta poKktogo cukrownictwa ma ]uZ 174-le*nłą tradycje

Przez długie wrtcłd cukier wyrab»ano z trzciny cukrowe), rozpowszechni one) w Arabii, Egipde i SyrU, na Sycylii, Wyspach Kanaryjskich oraz w wfcto innych motorach południa naszego kontynentu. TaU udaśnie cukier sprowadzano na potrzeby polskich władców I bogatych magnatów. Próby uprawy trzony cukrów*-! w Pump* nw powiodły •*} w urarszym zakrtwte i dUtago kontyrwit skazany był na import i przMÓbkę tr/tary oJuowwJ. DopMto około 1600 roku zwrócono immijm na znajd.i>f4 suj zawartrwc ci*iu w korzwuch dnfco rosnących buraków nad fcczugam Morza btódzwrrwwgo. Wprawdzie juz w śrtdnowieczu piutowaro w sposób crymitYwny uprawiać ten rodzaj rodny w pułuJtiww-jj hangi. Kadrem i Holandii, aV dopero w 1/4/ toku MOIMCJU chcmk. Andrzej Zygmunt Marpgra/, dwwódł i wskazał, ze aAx* w burakach ma ta sama strukturę chcmKzna, co cukier w zachoduo ndyjslocj trzonie. Odkrycie Ma-wafa nie spotkało się Jednak z szerszym zainteresowaniem. K>e podKto wówczas Żadnych prób produkcji cukru z buaków na ska< przemysłową.

poprzeczny korzenia zawtnfc. sacharozy w óodkowpc) czpio (wokół tzw. gwuzAi) jest nłewiefca i wzrasta w manę posuwania sk; na zewnątrz, przy czym w warstwach peryferyjnych znów malajw.