57546

W lipcu 1967 roku układ między USA, Wlk. Brytanię a ZSRR o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej innym krajom.

W lutym 1971 roku układ o zakazie umieszczania broni nuklearnej na dnie mórz i oceanów pomiędzy USA a ZSRR.

W 1972 roku podpisano konwencję o zakazie produkcji, zawieszeniu badań i rozprzestrzenianiu broni biologicznej.

W maju 1972 układ w sprawie zapobiegania incydentom na morzu.

W czerwcu 1973 układ o zapobieżeniu wojnie nuklearnej.

Rokowania w sprawie ograniczenia zbrojeń strategicznych. Pierwsza runda. Układ SALT I. Podpisany w Moskwie. Podpisano wtedy także dwa dokumenty, bezterminowy (układ o ograniczeniu systemów obrony przeciwrakietowych, po jednym układzie dla obszaru, złożony ze 100 wyrzutni rakietowych), w 1974 ZSRR chciał rozszerzyć na dwa okręgi, drugi układ na 5 lat (o ograniczeniu zbrojeń ofensywnych). Przewidywano ograniczenie i zamrożenie liczby naziemnych wyrzutni rakiet strategicznych, międzykontynentalnych. Objęto tym także wyrzutnie na okrętach podwodnych.

Druga runda rokowania o ograniczeniu zbrojeń strategicznych, SALT II, układ podpisano w Wiedniu, w maju 1979 roku. Podpisał Jimmy Carter i Leonid Breżniew. Ustalono nowe limity ilościowe i jakościowe broni strategicznej. Każda ze stron będzie miała prawo do funkcjonowania u siebie 1600 systemów rakietowych i 2400 głowic. Nie weszło jednak w życie, bo nie zostało ratyfikowane.

Cofnięto także współpracę technologiczną. Były to konsekwencje interwencji radzieckiej w Afganistanie.

Europa, za zgodą Moskwy i Waszyngtonu rokowania normujące relacje po II WŚ.

1 sierpnia 1975 roku, w Helsinkach podpisano akt końcowy KBWE, który mówił o kompromisach.