57716

czynu w okresach remisji

—    inne zakłócenia czynności psychicznych - są grupą niejednorodną i obejmują te przypadki które nie mogą być zakwalifikowane do grup poprzednich, a mające źródła patologiczne albo niepatologiczne i zalicza się do nich :

►    afekt patologiczny

►    upojenie patologiczne

►    zaburzenia na tle zatruć

►    odurzenie narkotykiem

►    stany śpiączkowe

►    zapalenie opon mózgowych

►    w pewnych warunkach hipnozę Skutki niepoczytalności dotykają:

—    sfery intelektu ( brak elementu świadomości)

—    sfery woli ( niezdolność do kierowania swoim postępowaniem)

—    obu sfer łącznie,

i muszą wystąpić w czasie popełnienia czynu zabronionego..

Niepoczytalność oznacza brak możliwości rozpoznawania znaczenia swego czynu lub pokierowania swym postępowaniem, który zachodzi w chwili czynu i spowodowany jest upośledzeniem umysłowym, chorobą psychiczną lub innym zakłóceniem czynności psychicznych.

Niepoczytalność jest to instytucja prawno - karna i oznacza głębokie odchylenie od normy życia psychicznego, nie pozwalające na przypisanie winy sprawcy czynu zabronionego i wymierzenie kary, stosuje się jedynie środki zabezpieczające, gdy jego pozostawanie na wolności grozi poważnym niebezpieczeństwem dla porządku prawnego.

Między pełną poczytalnością sprawcy a jego niepoczytalnością występują stany pośrednie, w których poczytalność nie jest wyłączona, lecz ograniczona.

Poczytalność ograniczona - nie wyłącza odpowiedzialności winy stan poczytalności w znacznym stopniu ograniczonej. Sprawca działający w takim stanie popełnia więc przestępstwo i ponosi odpowiedzialność karną. Ograniczenie poczytalności wpływa jednak na stopień winy, powodując jego obniżenie ma wpływ na karalność - z możliwością nadzwyczajnego złagodzenia kary, gdy występuje w stopniu znacznym..

Odurzenie - powoduje istotne zakłócenia czynności psychicznych, mogące wyłączyć lub istotnie ograniczyć zarówno możliwość rozpoznawania znaczenia czynu, jak i kierowania swym postępowaniem.

Ze względu na funkcję ochronną nie sposób uznawać za nieodpowiedzialne lub też nadzwyczajnie łagodzić odpowiedzialność osób dopuszczających się czynów zabronionych wstanie odurzenia lub upojenia alkoholowego.

Tzw. actio libera in causa ( działanie wolne w przyczynie ) polegająca na wyłączeniu możliwości uznania za niepoczytalnego sprawcy, który wprawił się wstań odurzenia po to, aby w tym stanie popełnić przestępstwo.

Orzecznictwo poszło po linii domniemania powinności przewidywania ujemnych następstw wprawienia się w stan upojenia, z wyjątkiem odurzenia sprawcy przemocą lub podstępem.