OKOLICZNOŚCI WYŁĄCZAJĄCE BEZPRAWNOŚĆ
Bezprawność , czyli sprzeczność z normą prawa karnego, jest zależna od treści obowiązujących przepisów. Formalizują one cechę społecznej szkodliwości czynu w postaci ustawowych znamion tworzących typy przestępstw. Znamiona przestępstwa są opisem zdarzeń typowych, uogólnionych na użytek danego typu przestępstwa. Z reguły wyłączenie bezprawności wiąże się z brakiem ujemnej wartości czynu, to jednak nie jest tak zawsze i w grę może wchodzić również argument niecelowości karania.
Okoliczności uchylające bezprawność noszą nazwę kontratypów przestępstwa i nazwa ta ma charakter umowny odnoszący się do okoliczności uchylających bezprawność
Uchylenie bezprawności dezaktualizuje problem badania szkodliwości czynu i winy. Natomiast w wypadku znikomej szkodliwości czynu, jest on bezprawny i możliwa jest - w pewnych warunkach - odpowiedzialność sprawcy za wykroczenie.
To takie, przy których czyn wypełniający znamiona przestępstwa nie jest jednak w rzeczywistości przestępstwem, ponieważ na mocy przepisu prawnego lub utartej praktyki działania takie uważane są za zgodne z prawem. W literaturze prawnokarnej używana jest często w stosunku do tych okoliczności nazwa „kontratypy". Kontratypy to okoliczności wyłączające odpowiedzialność, są one przestępstwem ale mało szkodliwym, o minimalnym ładunku ujemnym.