bierną - postępowanie na terenie państwa polskiego w wyniku żądania obcego państwa, aby wydano mu osobę lub rzecz.
W przypadku ekstradycji biernej istnieją dwa rozwiązania:
a) jeżeli sąd wyda postanowienie o niedopuszczalności wydania obywatela lub przeczy - wydanie nie może nastąpić,
b) gdy sąd wyda postanowienie, że wydanie jest dopuszczalne wówczas ostateczna decyzja należy do Min. Sprawiedliwości.
2) PRZEJĘCIE I PRZEKAZANIE DO ŚCIGANIA KARNEGO:
a) przejęcie ścigania - polega na złożeniu wniosku do właściwego organu państwa obcego o przekazanie do Polski ścigania karnego obywatela polskiego, który w tymże państwie popełnił przestępstwo. Można też przyjąć wniosek o przejęcie ścigania obywatela polskiego od organu obcego państwa,
b) przekazanie ścigania karnego - te zrezygnowanie z postępowania karnego przeciwko cudzoziemcowi, który popełnił przestępstwo w Polsce i wystąpienie z wnioskiem do właściwego organu państwa obcego (lub akceptacja skierowania do Polski wniosku organu obcego) o przeprowadzenie w tymże państwie postępowania karnego,
3) PRZEJĘCIE I PRZEKAZANIE OSÓB DO WYKONANIA WYROKU (podobnie jak w pkt 2) - osoba ukarana w obcym państwie może na swój wniosek odbywać karę w Polsce, wyrok powinien być wykonywany w zasadzie w państwie, w którym skazany ma stałe miejsce zamieszkania (nie ma trudności w porozumiewaniu się ze skazanym i ma on możliwość utrzymania kontaktu z rodziną). Zasada represji wszechświatowej - wyraz międzynarodowej solidarności - ściganie przestępstw objętych międzynarodowymi konwencjami, niezależne od miejsca popełnienia przestępstwa i obywatelstwa sprawcy. Warunkiem realizacji ścigania jest ratyfikowanie przez państwo odpowiednich norm konwencyjnych - art. 113 KK. Najważniejsze konwencje:
— zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa - Konwencja Londyńska z 1948 r.
— zwalczanie niewolnictwa - Konwencja Genewska z 1926 r.
— zwalczanie handlu kobietami i dziećmi - Konwencja Paryska z 1910 r.
— zwalczania fałszowania pieniędzy - Konwencja Genewska z 1929 r.
zwalczania handlu narkotykami i szerzenia narkomanii - tzw. konwencja jednolita zawarta w Tokio w 1961 r. oraz konwencja z 1988 r. o zwalczaniu nielegalnego obrotu narkotykami i substancjami psychotropowymi
— ochrony transportu morskiego - Konwencja o pełnym morzu z 1958 r.