58352

Elementy charakterystyczne dla budowy późnośredniowiecznego miasta w Polsce

Miasta późnośredniowieczne w Polsce powstawały w okresie od XIII do XV wieku. W tym czasie wprowadzono w Polsce nową organizacje prawną miasta jaką było prawo magdeburskie i prawo lubeckie.

Charakteryzowały się regularnym układem ortogonalnym Rynek byl najważniejszą częścią miasta, niewielki jeśli chodzi o powierzchnie, kwadratowy bądź prostokątny Wyposażony w urządzenia służące handlowi i samorządowi, któiy rozwijał się w tym okresie. Najbardziej reprezentatywną częścią tynku byl ratusz W jego sąsiedztwie znajdował się kościół parafialny. Miasto było obwarowane fosą oraz bramami umiejscowionymi zgodnie z czteroma stronami świata. Nowa miasto otrzymywało regularną siatkę ulic dzielącą je na prostokątne bloki.

Miasta regularne w Polsce wykazują pewne zróżnicow-ania. Układy proste czyli charakterystyczna siatka szachownicowa, prostokątna. Występują również układy złożone regularne z szachownicową lub prostokątna siatką ulic łączące cechy wcześniejszych i nowych układów' oraz układy zespolone złożone z dwóch lub więcej stniktm urbanistycznych. W późnośredniowiecznych miastach w Polsce dążono do centralizacji Poza strukturą miejską również znajdowały się drobne osady.