dzielnice i kwartały ograniczone charakterystycznymi dla miasta budowlami, często o monumentalnym charakterze, parkami, arteriami komunikacyjnymi, liniami kolejowymi czy granicami obszarów przemysłowych.
* Przez analogię do obszaru naturalnego badacze chicagowscy utworzyli pojęcie „obszar i porządek ekonomiczny”. Porządek ekonomiczny, zamiennie określany jako konkurencyjny, opiera się przede wszystkim na wymianie dóbr usług na konkurencyjnym rynku.
* Badacze chicagowscy nie pomijali problematyki kulturowej i miejskiego porządku kulturowego. W refleksjach tego typu tworzyli pojęcia „obszar kulturowy” (cultural area). Pojęcie wprowadził w 1895 r. Otis T. Mason na oznaczenie terytorium zamieszkanego przez społeczność o zbliżonych cechach kulturowych i ich określonej konfiguracji.
* Organizacji pogłębionych studiów empirycznych towarzyszyła nieco metaforyczna koncepcja miasta sporządzona prze R. Parka- „Miasto jest czymś więcej niż aglomeracją jednostek wyposażonych w dobra komunalne, takie jak ulice, nieruchomości, oświetlenie elektryczne, tramwaje, telefony itd. Miasto jest także czymś więcej niż prostą konstelacją instytucji i aparatów administracyjnych: trybunałów, szpitali, szkól, posterunków policji oraz urzędów wszelkiego rodzaju. Miasto jest stanem ducha, zespołem zwyczajów i tradycji, postaw i sentymentów, nieodłącznie powiązanych z tymi zwyczajami i transmitowanych przez tradycje. Inaczej mówiąc, miasto jest produktem natury, zwłaszcza zaś natury ludzkiej”.
* Twórcy szkoły zgadzali się z tezą Otmara Spenglera, że „miasto jest tym dla człowieka cywilizowanego, czym chałupa dla chłopa”. W tym sformułowaniu ukryte było założenie, że miasta są głównymi ośrodkami zmian cywilizacyjnych i ich społeczno- przestrzennym zwieńczeniem.
* Miasto, podobnie jak każda forma społecznej organizacji, ma swoją szczególną morfologię, z którą w znaczny stopniu są skorelowane procesy segregacji. Podstawowymi jednostkami morfologicznymi były- wg klasycznych ekologów- obszary naturalne, ekonomiczne i kulturowe.
* Z analizy przeprowadzonej przez parka, Burgessa i McKenziegodośc jednoznacznie wynikało, że procesy segregacyjne są atrybutem miasta i naturalnym jego korelatem.
* Praźródeł selekcji i segregacji w przestrzeni miasta upatrywali klasyczni socjologowie w rywalizacji jednostek, grup i instytucji o najdogodniejsze oraz najwartościowsze obszary