i chronionych) ora/ galunków charakterystycznych dla Okręgu Częstochowsko-Olkuskiego. Natomiast spada liczba gatunków obcego pochodzenia — głównie archeofitów (tabela 20).
Działalność człowieka (antropopresja) jest współcześnie jednym z najważniejszych czynników. które powodują przekształcenie otaczającego nas środowiska. Wywiera ona wpływ zarówno na elementy przyrody nieożywionej, jak i na organizmy żywe, co jest szczególnie widoczne na terenach uprzemysłowionych i zurbanizowanych, gdzie naturalna roślinność została niemal całkowicie zniszczona. Zależności zachodzące między antropopresją a składem Hory określonego terenu są przedmiotem licznych opracowań naukowych (Celesti-Grapow i in. 2006; Deutschewitz i in. 2003; Faliński 1966, 1971, 1972, 2000; Gibson 1986; Hill i in. 2002; Jackowiak 1990, 1998; Kornaś 1971, 1972, 1977, 1981; Kowarik 1990; Kuhn, Ki.orz 2006; Maskf.i.i. i in. 2006; Sendek 1981; Sudnik--Wójcikowska 1987a, 1987b, 1991, 1992, 1998; Sukopp 1969, 1972; Urbisz An. 1991, 1996; Van der Veken i in. 2004; WrrriG 2004).
Jest niemal niemożliwe wymienienie wszystkich aspektów działalności człowieka, a tym bardziej opisanie ich wpływu na poszczególne elementy środowiska przyrodniczego. Najczęściej mamy do czynienia z wieloma czynnikami antropopresji o różnym natężeniu, co znacznie utrudnia ocenę skutków ich działania. Jednakże możliwa jest przybliżona ocena wpływu działalności człowieka na jego otoczenie, przeprowadzona na podstawie oszacowania jej widocznych elektów.
W niniejszym opracowaniu wpływ antropopresji na skład flory badanego obszaru określono na podstawie natężenia głównych aspektów działalności człowieka, jakimi są rozwój urbanizacji, komunikacji oraz przemysłu i rolnictwa. Dlatego też o natężeniu antropopresji w danym kwadracie badawczym decydowały:
— powierzchnia terenów zabudowanych.
— długość linii kolejowych i dróg o utwardzonej nawierzchni,
— powierzchnia terenów rolniczych i przemysłowych.
Każdy z tych 3 czynników wywierał wpływ na skład gatunkowy Hory danego kwadratu
w nieco inny sposób (tabela 20). Niekiedy wszystkie powodowały podobny efekt, np. zwiększanie się liczby archeofitów, kenofitów oraz gatunków inwazyjnych. Jednakże w wielu przypadkach wpływ tych czynników był zróżnicowany. W największym stopniu zwiększaniu się liczby gatunków należących do różnych grup sprzyjała znaczna długość dróg oraz linii kolejowych, a najbardziej ograniczała je duża powierzchnia terenów rolniczych i przemysłowych.
Zwiększające się natężenie działalności człowieka w obrębie badanycłi jednostek kartogra-mu jest często związane ze zmniejszającą się powierzchnią terenów leśnych, dlatego też powoduje podobne zmiany w składzie gatunkowym ich Hory. Z tego względu większość zależności między stopniem antropopresji a liczbami gatunków należących do analizowanych grup roślin jest odwrotna niż w przypadku lesistości. Interesujące jest. że w jednostkach kartogramu o dużym nasileniu działalności człowieka odnotowano wzrost ogólnej liczby występujących w nich gatunków. Wraz ze wzrostem natężenia antropopresji zaobserwowano również wyższe liczby gatunków bardzo rzadkich, inwazyjnych oraz należących do apofitów, archeofitów i kenofitów. Natomiast ujemną zależność stwierdzono tylko w przypadku gatunków wskaźnikowych starych lasów, których liczba w jednostkach kartogramu wraz ze wzrostem natężenia działalności człowieka wyraźnie się zmniejszała.
Analizowane czynniki środowiskowe mają nie tylko odmienny wpływ na rozmieszczenie różnych gatunków (lub ich grup), ale są również wzajemnie z sobą powiązane. W tabeli 22 podano wartości współczynników korelacji między ich natężeniem w poszczególnych jednostkach kartogramu. Jak wynika z przedstawionych danych, najsilniejsza korelacja ujemna występuje między powierzchnią terenów rolniczych i przemysłowych a powierzchnią terenów leśnycłi (-0.82), między udziałem gleb bielicowych a brunatnych (-0.76) oraz między antropopresją ogólną a powierzchnią terenów leśnych (-0,64). Wyraźna korelacja ujemna występuje również między obecnością cieków i zbiorników wod- 101