W celu przeliczenia gęstości względnej na bezwzględną mnoży się wartość liczbową gęstości względnej danego ciała przez gęstość wody w temp. pomiaru t *C:
gdzie:
d*4 — gęstość bezwzględna danego ciała w temp. t *C(g*cm'3), d\— gęstość względna ciała w temp. t *C, d‘w— gęstość wody w temp. t *C[g-cm3).
W analizie produktów spożywczych gęstość cieczy wyznacza się trzema metodami:
A) areometrycznie
B) piknometrycznie
C) hydrostatycznie
A. W metodzie areometrycznej używany jest przyrząd zwany areometrem. Zbudowany jest on ze szklanej bańki o wydłużonym kształcie, obciążonej ołowiem lub rtęcią (zapewniając utrzymanie pozycji pionowej podczas pomiaru), bańka szklana przechodzi w szklany trzpień, wewnątrz którego znajduje się skala. Pomiaru dokonuje się zanurzając areometr w badanej cieczy i odczytując jego wskazania ze skali według menisku górnego lub dolnego. Zasada pomiaru opiera się na prawie Archimedesa i sprowadza się do tego, że areometr w stanie równowagi wypiera swoją zanurzoną częścią masę cieczy równą jego ciężarowi.
Im większa jest gęstość cieczy, tym mniejsze jest zanurzenie areometru i odwrotnie.
Areometr będzie tym czulszy, im większa będzie objętość bańki, im cieńszy i lżejszy będzie trzpień, a gęstość badanej cieczy będzie mniejsza.
W laboratoriach przemysłu spożywczego do pomiaru gęstości cieczy używane są trzy grupy areometrów:
-podające gęstość bezpośrednio w wartościach liczbowych,
-wskazujące procentową zawartość substancji rozpuszczonej,
- wyskalowane w stopniach umownych.
Spośród areometrów podających gęstość bezpośrednio w wartościach liczbowych wyróżniamy:
a) areometr Gay-Lussaca lub tzw. szkolny, wskazuje gęstość bezpośrednio w g /cm3;
b) areometr Oechslc (°Oc), w którym ogólna zależność pomiędzy gęstością badanego roztworu a wskazaniami areometru przedstawia się następująco:
d!5 = i+
1000’
stad 15 °Oe= 1,015 g em3
c) laktodensymetr (°Ld) — kiedy wskazanie laktodensymetru wynosi np. 31,5*Ld, odpowiada to gęstości mleka d = 1,0315 g /cm3