■■■
Przeliczając surówkę z kg na mole otrzymuje się:
1500
^^Ó^S-^1+0,092.0,79 = 16850 moU-| 16850
ln —— = 226, skąd L% = 13 400 moli.
Ilość moli destylatu D — Lt — L2 = 16 850 — 13 400 = 3450. Średni skład destylatu oblicza, się ze wzoru (9.23):
L. xf—L2xw 16850 • 0,21 —13400 ■ 0,06 .__. .
gs| — 1 -=-=----- -- 0,763 uł. mol. benzenu.
** Lx-L* 3450
Do obliczenia ilości ciepła koniecznego do prowadzenia procesu korzysta się ze wzoru (9.25):
Qt = Wcw tw —Lt Cf/f + Z) (Cd to + ri>) + DR td + Q*-
Ale w zadaniu tym W = L2 — 13400 oraz F — Lx = 168 500; Qa — pomija się.
J
Cw = 137 • 0,06 + 170 • 0,94 = 168,2 -r—rr.
. mol • K
J
e, = 137 • 0,21 + 170 • 0,79 = 163,0-r—rr,
mol • K.
J
cD = 137 - 0,793 + 170 • 0,207 = 144,0-riT»
mol * K
r» = 30900 * 0,793 + 33 200 - 0,207 = 31 380-:*
mol
Z wykresu równowagi izobarycznęj t == f{x, y) odczytuje się temperaturę wrzenia ceczy o składzie odpowiadającym składowi destylatu tD = 84,5°C, surówki tF — 101,7 °C oraz cieczy wyczerpanej tw = 108°C. Podstawiając dane do wzoru na (2i otrzymuje się:
0! p 13 400 • 168,2 *108 — 16 850 • 1630 • 101,7 + 3450 (144,0 • 84,5 + 31 380) + + 3450 • 5 ■ 31 380 - 658 000 000 J.
Przykład 9.5. Obliczyć sprawność n-tej półki rzeczywistej w kolumnie rektyfikacyjnej służącej do rozdziału układu kwas octowy — bezwodnik kwasu octowego. Skład pary dopływającej na daną półkę z półki niższej yH+l = 0,4 uł. mol. kwasu octowego, przeciętny pary odpływającej z danej półki y„ = 0,58 uł. mol. kwasu octowego. Skład cieczy opuszczającej daną półkę x* = 0,4. Kolumna pracuje przy całkowitym powrocie.
Rozwiązanie. Dane równowagowe dla danego układu przedstawiają się następująco:
Tabela 9.8
X |
5 |
10 |
20 |
30 |
40 |
50 |
60 |
70 |
80 |
90 |
95 |
y |
IW |
21,9 |
m |
55,7 |
. mi |
im |
81 |
85,5 |
90,4 |
95 |
97,5 |
Na podstawie tych danych sporządza się wykres krzywej równowagi w n1rłaH7i* x — y (rys. 9.15).
Do obliczenia sprawności pojedynczej półki rzeczywistej korzysta się ze wzoru (9.28):
y*+i
y* —y»+1
Skład pary będącej w równowadze fizykochemicznej z cieczą na półce n-tej odczytuje się z wykresu, wystawiając z punktu odpowiadającego składowi cieczy na półce (xa) prostopadłą do osi odciętych i rzutując otrzymany punkt (M) na oś rzędnych. Dla warunków zadania y* — 0,665. Podstawiając dane liczbowe do wzoru, otrzymuje się:
P y«—y*+i 0,58 — 0,4 0,18
y*—y„+1 0,665 — 0,4 0,265 ’
- Przykład 9.6. W kolumnie rektyfikacyjnej o działaniu ciągłym poddajemy rozdziałowi układ dwuskładnikowy octan etylu—kwas octowy. Surówka dopływa w temperaturze wrzenia i zawiera xF — 92% mol. octanu etylu. Należy obliczyć teoretyczną liczbę półek konieczną do otrzymania destylatu o zawartości xD = 99,89% mol. octanu etylu i cieczy wyczerpanej o zawartości octanu etylu — 0,136% mol. Liczbę powrotu przyjąć R — 2 RmKolumna pracuje pod ciśnieniem atmosferycznym. Ohliczyć rzeczywistą liczbę półek, jeżeli sprawność Em = 0,7.
Rozwiązanie.
1) Sporządzenie wykresu krzywej lównowagi. Z tablic znajduje się prężność par czystych składników w zależności od temperatury i na podstawie tych danych oblicza odpowiednie wartości x i y ze wzorów:\