— Nowa procedura karna z 1959 r. - utrzymanie podstawowych założeń kodeksu z 1808 r. z zaakcentowaniem rozdziału funkcji między prokuratora, sędziego śledczego oraz sędziego wyrokującego, oraz z wzmocnieniem elementów skargowości w postępowaniu wstępnym.
Kodyfikacja procesu karnego w Austrii.
— Teresina z 1768 r. - postępowanie inkwizycyjne —♦ 1776 r. - niesienie tortur.
— Ordynacja wyborcza z 1788 r. (Józef II) - całkowicie odrębne prawo materialne od procesu.
* postępowanie w przypadku przestępstw tzw. kryminalnych
* proces inkwizycyjny (tajność, pisemność, pośredniość postępowania)
* oskarżone jako przedmiot, bez prawa do obrony (inkwirient miał obowiązek zebrać też materiały na korzyść)
* legalna teoria dowodowa w jej odmianie tzw. pozytywnej teorii dowodów formalnych - sędzia musiał wydać wyrok skazujący, o ile przeciw oskarżonemu przemawiała określona ilość i jakość środków dowodowych.
* w celu uzyskania przyznania się stosowano tzw. kary za nieposłuszeństwo (chłosta, post o chlebie i wodzie)
* możliwość stosowania kar nadzwyczajnych (rodzaj kar z podejrzenia) oraz instytucja „uwolnienia z instancji z pozostawieniem w podejrzeniu”
— Francisiana z 1803 r. (na podstawie ustawy zachodmogalicyjskiej z 1796 r. — połączenie procesu z karnym materialnym)
* proces inkwizycyjny, oskarżony przedmiotem, bez prawu do obrony
* zmiany w systemie dowodowym - negatywna teoria dowodowa (sędzia me mógł skazać jeśli nie było określonych dowodów) a przyznanie oskarżonego musiał oceniać na tle całego materiału dowodowego (zaczątek swobodnej oceny dowodów)
* zniesiony formalny podział na inkwizycję generalną i ściślejszą.
* wymóg by wyrok wydany był przez kolegium sędziowskie a nie przez jednego sędziego, czasem z koniecznością przedstawienia sadowi wyższej instancji
* Ograniczone środki odw’oław’cze —► zakaz zaostrzenia kary, jeśli odwoływał się skazany.
— U stawu o postępowaniu karnym z 1850 r. (następstwo wydarzeń rewolucji z 1848 r. i postanowień konstytucji; wzorowana na procedurze francuskiej)
* proces mieszany
* udział przysięgłych w sprawach politycznych i prasowych
—► nawrót do absolutyzmu po upadku rewolucji spowodował uchylenie tych zmian i powrót do Francisiany.
— Ustawa o postępowaniu karnym z 1873 r. (glaserowska - dzieło luliusa Glasera, późniejszy minister sprawiedliwości)
* obok procesu, organizacja sądów karnych, prokuratury (wzór francuski - hierarchiczna, scentralizowana, niezależna od sądów)
* proces mieszany
* śledztwo wstępne - inkwizycyjne, sędzia śledczy prowadzi z urzędu, tajne, obwiniony upomniany do składania prawdziwych zeznali
* rozprawa główna - równouprawnienie stron, jawnie, ustnie (wyjątek - możność odczytywania zeznań), swobodna teoria dowodowa, kierownicze stanowisko przewodniczącego rozprawy (mógł sam gromadzić materiał dowodowy),
* środki przeciw’ wyrokom: zwyczajne (zażalenie nieważności i odwołanie, tj. apelacja) i nadzwyczajne (prośba o wznowienie postępowania karnego i rewizję nadzwyczajną)
— Przed 1-wszą wojną światową — projekty reformy. Częściowa reforma w powojennej republice austriackiej.