61434

ZLICZANIE DROGI

Podstawowym obowiązkiem nawigatora jest umiejętność wskazania w dowolnym momencie pozycji swojego jachtu. W tym celu prowadzi się alięzęnię przez wykreślanie na mapie kolejnych odcinków przebytej drogi. Pozornie sprawa jest prosta. Wystarczy odczytywać z kompasu kolejne kursy kompasowe, przeliczać

je na kursy rzeczywiste oraz odczytywać wskazania logu w momentach każdej zmiany kursu i przenieść te informacje na mapę. Zliczenie drogi musimy oczywiście zaczynać od punktu o znanych współrzędnych.

Wykreślony na mapie kurs rzeczywisty /rys. 14/ opisujemy podając kurs kompasowy KK i w nawiasie wartość całkowitej poprawki. Jest to najprostszy sposób zapisu kursu na mapie. Podawanie wartości kursu rzeczywistego jest zbędne - można ją szybko określić przez dodanie KK i cp, albo zmierzyć. Pozycję określoną na podstawie znajomości kursu rzeczywistego i przebytej drogi nazywamy pożycia zliczona. Oznaczamy ją na mapie kreseczką przecinającą linię kursu. Obok zapisujemy moment, dla którego ta pozycja jest oznaczona i odpowiadający mu odczyt logu, w postaci ułamka CZAS/LOG, zapisując czas czterema cyframi oznaczającymi godziny i minuty, a odczyt logu trzema cyframi, z dokładnością do kabla /czasami znamy

tylko prędkość, którą zapisujemy wtedy w mianowniku, np. V=3,5/. Przykładowa zapisy pokazano na rys. 14.

Pozycja zliczona nie daje w praktyce zadawalającej dokładności, Wpływa na to niedokładne sterowanie, niemożność dokładnego określenia dewiacji kompasu oraz błędy wskazań logu. Ponadto każda następna pozycjo jest obarczona błędami poprzednich pozycji. Ale na tym nie koniec. Musimy przecież uwzględniać w naszej nawigacji spychanie jachtu z kursu przez wiatr wiejący w jego burtę, czyli dryf Dryf powoduje, że jacht nic porusza się po linii kursu, lecz po tzw. linii drogi, której kierunek nazywa się katem drogi /KP/. Kąt drogi różni sio od kursu

15