cji przekazywano na dwór." Opisany deszczomierz Chungugi można oglądać w muzeum koreańskim. Jego wymiary (po przeliczeniu: średnica wlotu ok. 150 mm, wysokość 300 mm. powierzchnia wlotu ok. 176 cm2) są zaskakująco zbliżone do współczesnych (pow. wlotu 200 cm*).
n. Leonardo da Vinci (XV w. n.e.): przyjął teorię Witruwiusza. zapisał w notatniku pierwszy, zasadniczo bezdyskusyjny obraz cyklu hydrologicznego;
o. Bernard Palissy XVI w. n.e.; opracował i udoskonalił poglądy Leonardo da Vinci;
p. Benedetto Costelli 1639 r., uczeń Galileusza: opisuje doświadczenie z pomiarem ilości deszczu oraz przyrząd, którym tego dokonał. Opis ten stał się dla Hellnianna bodźcem do skonstruowania współczesnego deszczomierza.
q. Christopher Wren (1632-1723): skonstruował tzw. meteorograf. którego częścią był deszczomierz udoskonalony później przez Hooke'a.
r. Bernard Varenius 1650 r.: Geografia ogólna: po raz pierwszy użył nazwy hydrografia w literaturze naukowej.
s. II poł. XVII w.: pojawia się po raz pierwszy termin: hydrologia, użyty przez angielskich i niemieckich przyrodników i lekarzy,
t. Perraułt XVII w.; skonstruował DESZCZOMIERZ składający się z lejka umieszczonego na dachu budynku, z którego woda przelewała się rurką do wnętrza, gdzie była zbierana i ważona,
u. Edme Mariotte (1620-1684) fizyk francuski, niezależnie od Boyłe’a sformułował prawo Boylc’a-Mariotta: objętość danej masy gazu przy określonej stałej wartości temperatury jest odwrotnie proporcjonalna do wartości ciśnienia bezwzględnego. wykrył, że rośliny pobierają pokarm także przez liście, zapoczątkował regularne pomiary meteorologiczne;
v. Edmund Halley (1656-1742) astronom i matematyk angielski, odkrywca słynnej komety. współpracował z Heweliuszem i Newtonem, w 1686: opublikował pracę o nagrzewaniu słonecznym jako przyczynie wiatrów, w tym monsunów oraz mapę rozkładu wiatrów nad oceanami, w 1693 opracował wzorzec obliczania składek emerytalnych na przykładzie miasta Wrocław i zastosował rtęć jako ciecz w termometrach;
w. Odrodzenie rozwinęło myśli Starożytności, pokazało obraz cyklu hydrologicznego, choć w całości został on przyjęty z końcem XIX w. n.e.;
x. Kindmann i Kanold 1717-1727: skonstruowali DESZCZOMIERZ stożkowy i przez 10 lat dokonywali nim we Wrocławiu regularnych pomiarów deszczu.
y. Henri Pitot (1695-1771) matematyk, astronom i fizyk francuski, zajmował się zagadnieniami przepływu wody w rzekach i kanałach, projektował kanały, mosty, zaprojektował (1753) akwedukt doprowadzający wodę do centrum Montpellier. 1731: Theorie de la mana’u\re des vaisseaux - książkę poświęconą nawigacji morskiej, 1732: rurka Pitota;
z. Wasilij Nikitycz Tatiszczew 1746 r.: O geograf i ogólnie i o rosyjskiej: zdefiniował hydrografię: „Hydrografa jest opisaniem wód, tj. rzecz o wodach, zalewach, jeziorach i rzekach, ich szerokości, głębokości i położeniu wszelakich wód, co jest niezbędne dla marynarzy; mimo, że powierzchnia kuli ziemskiej w przeważającej części jest pokryta wodami, to przy opisywaniu wód nie można pominąć opisu brzegów
aa. Sir John Frederick William Herschcl (1792-1871) astronom, matematyk, fizyk, chemik. przyrodnik, pionier fotografii (pozytyw, negatyw). Między innymi autor: Wstęp do badań przyrodniczych: przedstawił tu stan ówczesnego rozpoznania przyrodniczego, docenił znaczenie doświadczenia w zdobywaniu wiedzy;
bb. Antoni Magier (1762-1837): profesor fizyki i mechaniki w Liceum Warszawskim, wykonywał jako pierwszy w Polsce systematyczne, długotrwałe (1803-1828) pomiar)' opadu. 1802 r.: „O używaniu barometrów, termometrów i innych narzędzi meteorolo-