Przypadek 5 praktycznie nie zachodzi, bowiem analityk mogąc wybrać titrant zawsze wybierze mocny kwas lub zasadę, co pozwala na osiągnięcie lepszych wyników
Do obliczenia krzywej miareczkowania można wyjść z analizy stanów układów:
f=0 |
0<f<l |
f=l |
ft>l | |
1 |
Roztwór silnego kwasu (H30+]=Cha |
Nadmiar silnego kwasu iHio>c„x-c,y K,+v |
pH=7 z definicji |
Nadmiar silnej zasady tOH)=^-C.V V.+V |
2 |
Roztwór silnej zasady [h3o+i=^ c* |
Nadmiar silnej zasady ,OHl=C^-C“V K,+v |
pH=7 z definicji |
Nadmiar silnego kwasu CH.V -CRV, [H,0+]= —-— Va+V |
3 |
Roztwór słabego kwasu IH,0*1 |
Układ buforowy |
Sól hydrol izująca pH>7 |
Nadmiar silnej zasady |
4 |
Roztwór słabej zasady [H.,Oł|=-is= V^C6 |
Układ buforowy |
Sól hydrolizująca pH<7 |
Nadmiar silnego kwrasu |
Można również wyjść z analizy bilansu ładunku, co doprowadza do równania ogólnego, które z kolei po wprowadzeniu uproszczeń dla poszczególnych przypadków doprowadzi do analogicznych wniosków i równali, co poprzednio.
W roztworze podczas miareczkowania alkacymetrycznego są tylko następujące jony, których stężenia zmieniają się:
B+ HjO* OH A
Kationy zasadowe Aniony kwasowe
A roztwór musi być elektrycznie obojętny; [B+J + [H30+J = [OH ] + [A ]