4855312820

modelu nie jest przypadkowy. Charakteryzuje się on bowiem:

•    holistycznym podejściem do pacjenta,

•    ludzkie zajęcia są opisywane jako „wykonywanie” pracy, zabawy lub codziennych aktywności w ramach kontekstu czasowego, fizycznego i społeczno-kulturowego,

•    interaktywną naturą relacji między osobą a jej środowiskiem oraz tym, jaki wkład ma ta relacja w podstawy motywacji, wzorce zachowań i osiągnięcia pacjentów,

•    zakłada naukowe pomiary osiągnięć pacjentów.

Kluczowymi elementami w rozwijaniu kompetencji zajęciowej pacjenta w realizowanym programie będą działania terapeutów nakierowane na rozwijanie motywacji do zajęcia, konkretnego zachowania związanego z zajęciem oraz finalnego osiągnięcia zajęciowego (które może być wykazywane przez pacjenta na zróżnicowanym poziomie).

W modelu tym zakłada się rozwijanie trzech kategorii umiejętności:

•    umiejętności motoryczne - stosowane do wyrażenia ruchu lub jako cel sam w sobie,

•    umiejętności procesualne - myślenie o i planowanie działania pomagające w zorganizowaniu działania lub zaadoptowanie się do niego (u pacjentów

0    obniżonych możliwościach intelektualnych),

•    umiejętności komunikacyjne i interakcyjne - obserwowalne operacje stosowane do zwerbalizowania potrzeb i intencji, które są częścią zachowań społecznych.

Projektowane w oparciu o model MOHO interwencje nakierowane będą na osiągnięcia oparte o umiejętności, co wydaje się być dobrym predyktorem osiągnięcia z uwagi na specyficzną charakterystykę pacjentów, która może ograniczać skuteczność interwencji nakierowanej na podstawową strukturę pacjenta.

W realizacji programu z zastosowaniem MOHO używane będą dwojakiego rodzaju narzędzia ewaluacji: strukturyzowane i nieustrukturyzowane. Narzędzia strukturyzowane zawierają: protokoły i skale obserwacyjne, kwestionariusze oceny i różne listy sprawdzające. Z kolei ocena nieustrukturyzowana pozwala terapeucie na bycie bardziej nieformalnym, spontanicznym w odpowiedzi na potrzeby podopiecznego i zakłada wypowiedzi terapeutów, które mogą być odnotowane jako niesformalizowane notatki bądź przekazywane ustnie, eksponowanie wystawiennicze osiągnięć zajęciowych pacjentów [G. Kielhofner, Model of Humań Occupation, 2008],

W projektowanym programie stosowane będą następujące podejścia i techniki:

•    działania hortikuloterapeutyczne z elementami terapii przez malarstwo, grafikę

1    rzeźbę,

•    działania muzykoterapeutyczne,

•    działania terapii poprzez teatr,

10