EFEKTY SREDNIOOKRESONAC
Jeżeli w punkcie wyjścia w gospodarce występuje bezrobocie typu keynesowskiego, to dysponuje ona wolnymi zasobami czynników wytwórczych i jest wstanie zwiększyć produkcję, tak. aby zaspokoić zwiększony popyt globalny. Produkcja wzrośnie, a bezrobocie się obniży. Jeśli jednak już w punkcie wyjścia gospodarka produkuje na poziomie odpowiadającym stanowi pełnego zatrudnienia, to nie jest ona w stanie zwiększyć produkcję, tak, aby zaspokoić zwiększony popyt globalny. Produkcja wzrośnie, a bezrobocie się obniży. Jeśli jednak już w punkcie wyjścia gospodarka produkuje na poziomie odpowiadającym stanów pełnego zatrudnienia, to nie jest ona w stanie zwiększyć produkcji. Wyższy popyt globalny nakręca tylko w tej sytuacji wzrost cen i płac. Przy wyższym poziomie cen krajowych konkurencyjność międzynarodowa gospodarki obniża się, a eksport netto zaczyna znowu spadać. Jeżeli krajowe ceny i płace wzrosną w takim samym stopniu, w jakim zdewaluowano początkowo własną walutę, to realny kurs walutowy i konkurencyjność międzynarodowa powrócą do swego wyjściowego poziomu. Jeżeli początkowo w gospodarce istniała równowaga wewnętrzna i zewnętrzna, to eksport netto ponownie wyniesie zero, a łączny popyt powróci do poziomu odpowiadającego stanowi pełnego zatrudnienia.
Jeżeli z danych powodów rząd traktował dewaluację jako środek umożliwiający uzyskanie trwałej poprawy bilansu obrotów bieżących, to niezbędnym uzupełnieniem dewaluacji powinna być polityka fiskalna, która pozwoliłaby zmniejszyć absorpcję krajową. W takim przypadku, jeśli w punkcie wyjścia istniało pełne wykorzystanie czynników wytwórczych, dewaluacja - w połączeniu np. z wyższymi podatkami - spowoduje wzrost popytu na eksport netto bez powiększenia globalnego popytu. Ponieważ nie występuje teraz nacisk na wzrost krajowych cen, możliwe staje się utrzymanie wyższej konkurencyjności międzynarodowej i niższego kursu walutowego w średnim okresie.