64582

Przewidziano je w art. 23 (1) K.P. Pracownik ma 7-dniowy termin rozwiązania umowy o pracę, jeśli został zawiadomiony o przejściu zakładu pracy na innego pracodawcę. Takie oświadczenie woli może złożyć w okresie 2 miesięcy od zawiadomienia o przejściu zakładu pracy. Jeszcze krótszy termin określony jest w art. 48 K.P., - dotyczący pracownika przywróconego do pracy, który podjął zatrudnienie u innego pracodawcy. Wówczas pracownik ten może za 3-dniowym uprzedzeniem rozwiązać umowę o pracę. Rozwiązanie takie jest traktowane jak rozwiązanie umowy przez pracodawcę. W przypadku umów terminowych rozwiązanie umowy o pracę, następuje z upływem okresu próbnego, z nadejściem umówionego terminu albo z momentem zakończenia prac określonych w umowie.

Rozwiązanie umowy o pracę z przyczyn nie dotyczących pracownika

Ten szczególny sposób rozwiązania umowy o pracę normuje ust. z 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników. Przyczyny te to przyczyny dotyczące pracodawcy bądź inne przyczyny nawet niezależne od pracodawcy, jeżeli nie leżą one po stronie pracowników.

Szczególnie takimi przyczynami są; likwidacja bądź upadłość pracodawcy: powyższą ustawę stosuje się do pracodawców zatrudniających co najmniej 20 pracowników, jeżeli zatrudniają mniej niż 20 pracowników, pracodawca może zwalniać tylko na zasadach ogólnych. Ustawa ta reguluje zarówno zwolnienia grupowe jak i indywidualne.

a) Zwolnieniem indywidualnym jest zwolnienie, które nie jest zwolnieniem grupowym. Ustawa bowiem definiuje tylko pojęcie zwolnień grupowych. bl Zwolnieniem grupowym iest takie zwolnienie, które obejmuje:

-10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników

-    10 % pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100 pracowników, jednakże mniej niż 300

-    30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 pracowników Zwolnienia te winny dotyczyć okresu nie przekraczającego 30 dni. Zasadniczo zwolnienia grupowe są to wypowiedzenia, jednakże w grę wchodzą również porozumienia stron, jeżeli zwolnieniem z tego tytułu objęto co najmniej 5 pracowników.

Ustawa reguluje szczególny tryb zwolnień grupowych. Prawodawca obowiązany jest zawiadomić działające u niego zakładowe organizacje związkowe o tym, że zamierza zwalniać w ten sposób. Informacje takie przekazuje również urzędowi pracy. Nie później niż 20 dni od przekazania informacji pracodawca i związki zawodowe winny zawrzeć porozumienie (patrz art. 9 kp).

Zwolnienia grupowe mogą nastąpić nie wcześniej niż po upływie 30 dni od zawiadomienia. Ustawa zawiera liczne ograniczenia dotyczące zwolnień grupowych. Pracownikom w wieku przedemerytalnym, w ciąży, w okresie urlopu macierzyńskiego itp. można wypowiedzieć jedynie warunki pracy i płacy z zachowaniem prawa do dodatku wyrównawczego.

Jeśli zwolnienia grupowe są następstwem likwidacji lub upadłości uchylona jest szczególna ochrona przed wypowiedzeniem. Pracownikowi podlegającemu zwolnieniom grupowym i indywidualnym przysługuje prawo do odprawy pieniężnej, której wysokość jest uzależniona od stażu pracy u danego pracodawcy.