64973

Narzędzie przejeżdża z wybraną prędkością posuwu po łuku, przeciwnie do ruchu wskazówek zegara do zaprogramowanego punktu docelowrgo. Środek łuku będzie podany we współrzędnych biegunowych. Punkt startu jest aktualną pozycją narzędzia.

G13    A...    (P71) [F...] IS...1 IT...1 [M...]

A Kąt z osią X (wymiar absolutny);

jeśli dodatkowo zaprogramujemy adres P71, to A będzie podane przyrostowo, a więc jako kąt między linią łączącą biegun z punktem startowym i linią łączącą biegun z punktem docelowym.

1, J Współrzędne bieguna, przyrostowe - od punktu startu;

jeśli dodatkowo zaprogramujemy adres P70, to współrzędne bieguna będą odniesione do punktu zerowego przedmiotu obrabianego (wymiary absolutne)

¹ Gdy nie zaprogramujemy dla bieguna 1 lub J, to zostaną przyjęte współrzędne bieguna równe zero.

F    posuw w mm/min

S    liczba obrotów wrzeciona w 1/min

T    wymiana narzędzia

M    funkcja pomocnicza

Gdy w tym samym bloku NC zaprogramowana będzie wymiana narzędzia, zmiana posuwu i/lub zmiana liczby obrotów to najpierw zostaną wprowadzone te zmiany a po tym nastąpi przejazd do współrzędnych docelowych. Maksymalnie można zaprogramować trzy rozkazy typu M. które będą wykonane w kolejności opisanej w rozdziale 3.

Przykład programowania:

NI 10GO0 X+55 Y+25 Zf2 NI 15 GOI Z-4 N120G13 A+27 1+15 J+30 Przykład programowania:

NI 10G00 X+55 Y+25 Zf2 NI 15 GOI Z-4

N120 G13 A+143 1+70 J+55 P70 P71 Wywołanie podprogramu G22

W funkcji G22 sterowanie będzie wykonywać wywołany podprogram a potem, po odwołaniu, kontynuować program główny.

G22    U~EP~l[Q~]l$~]l/~]

U pod adresem U programowana będzie nazwa podprogramu.

P jest to numer bloku, od którego rozpocznie się wykonywanie podprogramu.

Q jest to numer bloku końcowego, do którego będzie realizowany podprogram.

S podaje liczbę powtórzeń podprogramu

/ Ukryta płaszczyzna: w podprogramie nic będzie realizowany ten blok NC. który oznaczony jest jako ukryta płaszczyzna, taką samą wartością liczbową, jaka była podana pod V przy wywołaniu podprogramu Zastosowanie podprogramów jest uzasadnione wtedy, gdy ustalone części programu powinny być wielokrotnie wprowadzane; np. obróbka konturu występującego kilka razy przy różnych głębokościach skrawania lub w różnych miejscach. Kontur wystarczy tylko raz zaprogramować.

Wewnątrz podprogramu można będzie wywołać drugi podprogram. Ogółem jest możliwe włączenie 11 podprogramów, umieszczonych jeden w drugim.

Za pomocą adresu "/" sterowanie spowoduje, że określone bloki NC nie zostaną wykonane, a więc zostaną ukryte. Gdy podprogram zawiera kilka ukrytych płaszczyzn, można przykładowo - przy pierwszym wywołaniu podprogramu - zostawić wolne bloki NC, które zostaną wykonane przy drugim wywołaniu tego samego podprogramu. Albo na odwrót, można w drugim wywołaniu zdefiniować jako ukryte te bloki NC, które były zaznaczone tylko dla pierwszego wykonania podprogramu.

Adresy P, Q i S nie muszą być programowane:

-    gdy nie będzie P i Q zaprogramowane, to będą wykonywane całe podprogramy.

-    gdy nic podamy S, to podprogram będzie wprowadzony jeden raz.

Standardowo na końcu podprogramu musi być zaprogramowana funkcja M99. dzięki temu będzie możliwy prawidłowy powrót do progr amu głównego, względnie do wywołanego podprogramu. Tai warunek może być zmiaiiony w konfiguracji sterowania (por. konfigurację programu w podręczniku obsługi: Podprogramy).

Powtórzenie części programu G23

Ta funkcja spowoduje powtórzenie części programu.

G23    P... Q... (S...)

P Numer bloku startowego:

numer bloku, od którego rozpocznie się powtarzanie.