minimalne. Są to zazwyczaj organizacje o wysmukłej strukturze. System wynagradzania takich firm opiera się na wynikach indywidualnych i dopuszcza jedynie ograniczone i formalne współuczestnictwo pracowników. Wielu zatrudnionych w tego typu organizacjach twierdzi, że ma zbyt mało do powiedzenia w sprawie zarządzania organizacją. Pracownik nie czuje się dobrze i bezpiecznie wiedząc, że ponad nim jest jeszcze wiele szczebli.
Kontrola angażująca pracowników jest formą kontroli opartą na nieformalnych i organicznych rozwiązaniach strukturalnych, czyli jest więc przeciwieństwem pierwszej metody. Celem tego rodzaju kontrolowania jest pozyskanie zaangażowania pracowników. Organizacje stosujące ten typ podejścia wykorzystują w znacznym stopniu normy grupowe, silną kulturę przedsiębiorstwa oraz samokontrolę zachowań. Mają one zazwyczaj płaską strukturę, a oddziaływania w nich są raczej w poziomie niż w kierunku gór-dół. System nagradzania jest raczej nastawiony na wynik grupowy a przyjęte rozwiązania strukturalne przewidują szeroko współuczestnictwo pracowników. Takie podejście możemy na przykład zaobserwować w firmie Levi Strauss & Co.
ELEMENT |
KONTROLA BIUROKRATYCZNA |
KONTROLA ANGAŻUJĄCA PRACOWNIKÓW |
Cel podejścia do kontroli |
Podporządkowanie pracowników |
Zaangażowanie pracowników |
Stopień sformalizowania |
Ścisłe przepisy, formalne narzędzia kontroli, sztywna hierarchia |
Normy grupowe, kultura, samokontrola |
Oczekiwania dotyczące wyników |
Nastawione na min poziom możliwych do przyjęcia wyników |
Nastawione na lepsze wyniki przekraczające poziom minimalny |
Projekt organizacji |
Wysmukłą struktura, oddziaływanie odgórne |
Spłaszczona struktura, rozłożone oddziaływanie |
System nagradzania |
Nastawiony na wyniki indywidualne |
Nastawiony na wyniki grupowe |
współuczestnictwo |
Ograniczone i formalne |
Szerokie i nieformalne |
Różnice pomiędzy kontrola biurokratyczna a angażująca pracowników