66507

W pierwszym przypadku złącza nasuwkowe stanowią pierścienie o średnicy większej niż średnica zewnętrzna rury. Takie elementy połączeniowe wykonane są z żywicy poliestrowej zbrojonej włóknem szklanym. Każda rura zaopatrzona jest z jednej strony w złącze, z którym zintegrowana jest uszczelka elastomerowa.

W przypadku budowy kanału technologią bezwykopową, złącza poszczególnych rur muszą być zlicowane z ich powierzchnią zewn. w celu zmniejszenia oporów przy przeciskaniu. Rozwiązano to w taki sposób, że rura jest z jednej strony ąropatrzona w pierścień sprzęgający z laminatu poliestrowo-szklanego lub ze stali nierdzewnej. Średnica zewn. takiego pierścienia jest równa lub nieco mniejsza od średnicy zewn. rury. Dla rur o średmcach nominalnych DN <= 800 pierścień spizęgający nasadzany jest na gumową uszczelkę. Podobna uszczelka znajduje się również na drugim końcu rury.

W przypadku rur o śr. nom. DN > 1000 pierścień sprzęgający przyklejany jest do jednego końca rury dwuskladmkowym klejem epoksydowym. Drugi koniec rury zaopatrzony jest w dwie elastomerowe uszczelki, na które podczas łączenia rur nasuwany jest pierścień stalowy. Do czoła rur przeciskowych, od strony, gdzie znajduje się stalowe złącze, przyklejony jest pierścień wykonany z miękkiego drewna, służący do wyrównywania naprężeń dociskowych na obwodzie przekroju rury podczas prowadzenia robót np. mikrotunelow^nia rysunek

Oznaczenia

Na powierzchni każdej rury musi znajdować się trwale oznaczenie zawierające co najmniej następujące inormacje:

-    nazwę producenta

-    nazwę materiału

-    nazwę elementu

-    średnicę nominalną

-    datę produkcji

-    kolejny nr (w danym miesiącu)