68615

UKŁAD HORYZONTALNY

-    Współczesne układy odniesienia: WGS-84, EUREF

-    Współczesne elipsoidy odniesienia : GR800

Kierunek linii pionu jest podstawą układu horyzontalnego.

-    Jest to lokalny układ współrzędnych związany z powierzchnią Ziemi, w

którym oś Głowna stanowi lokalny kierunek pionu, a płaszczyzną podstawowa Jest płaszczyzna horyzontu.

-    Biegunami układu są zenit i nadir. których położenie na sferze niebieskiej ściśle zależy od współrzędnych geograficznych obserwatora oraz szybko zmienia się wraz z upływem czasu.

-    Zenit w astronomii - punkt na niebie dokładnie ponad pozycją obserwatora.

-    Można go określić geometrycznie jako ten punkt na sferze niebieskiej, w którym jest ona przecięta przez linię łączącą środek Ziemi i obserwatora.

-    Punktem przeciwległym do zenitu, czyli znajdującym się pod obserwatorem, Jest nadir.

Nadirjarab. Nazir - przeciwieństwo) - punkt na sferze niebieskiej położony dokładnie naprzeciwko zenitu. Znajduje się prostopadle pod obserwatorem.

-    Geometrycznie jest to punkt na sferze niebieskiej, przecięty przez linię poprowadzoną z lokalizacji obserwatora na powierzchni Ziemi poprzez centrum Ziemi.

-    Współrzędne horyzontalne opisują jedynie chwilowe położenia ciała niebieskiego,

-    Można powiedzieć krótko: jest to układ zbudowany z osi i płaszczyzn spoziomowanych Instrumentów obserwacji.

-    Układ horyzontalny jest układem nieinercjalnym, obraca się wraz z Ziemią.