2808185791

13 marzec 2007:

Nieinercialne układy odniesienia - siły bezwładności:

U - układ nieruchomy U' - układ poruszający się

z chwilową ^ oraz

Współrzędna x' określająca położenie ciała m w dowolnej chwili jest równa x’=x-Xu=x-v_ut ruch wzdłuż osi OX

y=y

t’=t

m’=m

Różniczkując równanie

względem czasu znajdujemy prędkości:

dx'    dx dx    ,

— =---- czyli v =v-v_u

dt'    dt    dt

Różniczkując po raz drugi znajdujemy przyspieszenie: czyli a'=a-au

d²x' d²x d²x

dr

dr

dr

Przyspieszenie ciała w układzie II jest inne niż przyspieszenie ciała w układzie inercyjnym. Z nierówności przyspieszeń wynika również nierówność sił określających w układzie I i II. ma'=ma-mau czyli F'=F-ma_u

Aby rozpatrzyć ruch ciała z punktu widzenia obserwatora znajdującego się w układzie nieinercjalnym czyli poruszającym się ruchem zmiennym względem inercjalnego należy od siły F działającej na ciało w układzie inercjalnym odejmować siłę zwaną siłą bezwładności

Fb =ma_u

Dla układów o _ _corŁS^ i = o ^x'^=x-xu v'=v-v_u ale a'=a czyli F=F*.

Wniosek stąd, że prawa fizyki (których reprezentantem są zasady dynamiki nie zmieniają swojej postaci przy przejściu z układu U do U’ - są to układy inercjalne).

Jeżeli _Qu ^ o mamy do czynienia z układami nieinercjalnymi. Dla obserwatora w takim

układzie pojawiają się pozorne siły zwane siłami bezwładności. Przykład - człowiek w windzie