70580

Kodeks zatem usankcjonował zasadę legalizmu: nullum crimen sine lege: nulla poena sine lege.

W zakresie systemu kar Josephina opata była na założeniu funkcji kary jako czynnika resocjalizacyjnego - dającego skazanemu szansę na naprawienie szkody oraz na poprawę siebie samego i możliwość powrotu do uczciwego życia.

Podstawowymi karami w katalogi kar były kary pozbawienia wolności. Kara śmierci została zniesiona - zostawiono jedynie możliwość jej zastosowania w postępowaniu doraźnym. Kary pozbawienia wolności dzielono na łagodne, ciężkie i najcięższe, a ze względu na czas trwania na: czasowe, długie i długotrwałe.

W 1790 r. umiera Józef II i od tego czasu w Austrii następują kroki wstecz we wszystkich obszarach prawa, w tym cywilnego

Franciscana - 1803 r. - W 1796 r zakończono prace nad nową kodyfikacją kamą, która przez Franciszka II została wprowadzona w 1797 r. na ziemie polskie III zaboru austriackiego w celu uregulowania stanu prawnego nowych nabytków terytorialnych, ale również na tzw. próbę (w celu sprawdzenia, jaka jest jego praktyczna przydatność - kodeks kamy zachodnio-galicyjski).

Tekst tego kodeksu stał się podstawą do wydania kodeksu karnego obowiązującego w całej monarchii (1803 r.) pod nazwą Franciscana.

Kodeks ten składał się z dwóch ksiąg. Księga I - dotyczyła zbrodni; Księga II - ciężkich przestępstw policyjnych. Każda z tych ksiąg dzieliła się na część ogólną i szczególną, zawierała ponadto przepisy proceduralne.

W katalogu kar najważniejszą zmianą było wprowadzenie kary śmierci za najcięższe przestępstwo (kary śmierci były zniesione przez poprzednie kodeksy). Zniesiono natomiast karę konfiskaty majątku a złagodzeniu uległy kary pozbawienia wolności. Wprowadzono możliwość nadzwyczajnego złagodzenia kary i przedterminowego zwolnienia z więzienia.

Elastyczny i abstrakcyjny charakter sformułowań kodeksu pozwalał na dostosowanie go do różnych zmian w doktrynie polityki kryminalnej. Dzięki temu zasadniczy trzon kodyfikacji zachował się do czasów najnowszych

W 1852 r. dokonano modernizacji Franciscany. Po dokonanych zmianach kodeks obowiązywał do 1974 r.

Kodeks cywilny Austriacki - ABGB z 1811 r.

Intensywne prace kodyfikacyjne nad prawem cywilnym w Austrii prowadzone były od czasów Marii Teresy, jednak tylko w niewielkiej części zrealizowane zostały za jej następcy Józefa II, który ogłosił w 1787 roku pierwszą część projektu kodeksu, obejmującą prawo osobowe, jako tzw. Kodeks Józefiński (Josephinisches Gesetzbuch). Pierwsza próba kodyfikacji prawa cywilnego