Wi| roboty i bierze za to odpowiedzialność. Kodeks cywilny nie ograni pojęcia, a zatem wykonawcą może być zarówno osoba fizyczna, osobT*1^ na. jak i jednostka organizacyjna nicposiadająca osobowości prawnej. ^ Należy zauważyć, że w obowiązującym prawie istnieje pewna niezgod terminologiczna: Kodeks cywilny mówi o wykonawcy, a ustawa budowlane o kierowniku robót (budowy). Dodatkowo Prawo budowlaj* cyzuje, że kierownikiem robót może być wyłącznie osoba fizyczna, j!?' posiada stosowne uprawnienia budowlane. Oczywista jest zatem różnica mj dzy tymi ustawami. Nic sposób jednak przyjąć, że różnica ta jest bfęfoj prawodawcy. Wynika ona stąd. że Prawo budowlane zajmuje się (imo,. o roboty budowlane z punktu widzenia organów administracji. Jedną z z^ podstawowych polskiego prawa budowlanego jest wskazanie, iż roboty bufo wlane mogą być prowadzone wyłącznie przez osoby odpowiednio do ^ przygotowane. Osobami takimi są posiadacze stosownych uprawnień budowlą, nych. Uprawnienia mogą być wydane dopiero po sprawdzeniu, czy dana osoba posiada stosowną wiedzę (zwłaszcza techniczną). Wiedzę zaś mogą posiadać wyłącznie osoby fizyczne i dlatego ustawa - Prawo budowlane posługuje się pojęciem kierownika robót. Kodeks cywilny oparty jest na zupełnie innych zasadach - tutaj istotne jest nie to, kto wykonuje dane czynności, ale jakie są lego skutki. Innymi słowy, nie ma żadnego znaczenia to, czy podmiot zawierający umowę posiada uprawnienia budowlane, ale czy daje gwarancje prawidłowego ich wykonania. Wychodząc z tego założenia, prawodawca w Kodeksie cywilnym posłużył się pojęciem wykonawcy, a nie kierownika robót Po tych wyjaśnieniach związek obu pojęć jest oczywisty: wykonawcą jest podmiot który - w wyniku zawarcia umowy o roboty budowlane - zobowiązuje się wykonać prawidłowo określone czynności i przyjmuje za to odpowiedzialność cywilnoprawną. Ponieważ jednak prawidłowe wykonanie robót budowlanych wymaga, by były one fizycznie wykonywane przez osoby posiadające stosowne uprawnienia budowlane, wykonawca, o ile uprawnień takich nie posiada. zobowiązany jest zapewnić wykonywanie robót przez uprawnioną osobę. Wykonawca może w tym zakresie np. zatrudnić na umowę o pracę osobę posiadającą stosowne uprawnienia i uczynić z niej w ten sposób kierownika robót Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.) nie przewiduje obowiązku uzyskania koncesji na działalność budowlaną.
11.4.4. Zawarcie umowy o roboty budowlane
Uwagi ogólne
W zasięgu kodeksowej zasady swobodnego kształtowania treści stosunków umownych znajduje się również swoboda decydowania o sposobie zawarcia
Ewentualne ograniczenia w tym zakresie wynikać mogą z przepisów “n|0"y‘ zeg5inych. W odniesieniu do inwestycji budowlanych ograniczenia ^“mkają z uslawy - Prawo zamówień publicznych. Przepisy tej ustawy normują zasady, formy i tryb udzielania zamówień na roboty f^^lane opłacane w całości lub w części ze środków publicznych. Zgodnie
(rt&jil wskazanej ustawy: ..zamówienia udziela się wyłącznie wykonawcy ^■branemu zgodnie z przepisami ustawy" (art.7 ust. 3).
Oczywiście, reguły ustanowione dla podmiotów zobligowanych do stosowania przepisów Prawa zamówień publicznych mogą być wykorzystywane intóe przez inne podmioty, zwłaszcza do inwestycji o dużej wartości.
Ponieważ mówimy w tym miejscu o stosunkach umownych pomiędzy inwestorem a wykonawcą robót, które odbywają się poza systemem zamówień publicznych, kilka uwag warto poświęcić ogólnym zasadom wynikającym i przepisów Kodeksu cywilnego, mającym zastosowanie do tej części procesu inwestycyjnego. Zostały one zamieszczone w części ogólnej Kodeksu cywilnego. a dokładnie w Księdze 1 Tytule IV Dziale 11 zatytułowanym „Zawarcie umowy”.
Powołane przepisy k.c. wyróżniają cztery tryby zawierania umów: tryb ofertowy, tryb aukcyjny, tryb przetargowy i tryb negocjacyjny. W dalszej części dokonano ich ogólnej charakterystyki. Przeglądowi poddano także dwie inne instytucje prawne, szeroko stosowane w obrocie gospodarczym, m.in. w dziedzinie inwestycji budowlanych. Są nimi: list intencyjny, nienazwana ptzez polskie prawo i niejednolita co do charakteru prawnego forma wstępnego porozumienia przyszłych kontrahentów oraz umowa przedwstępna, instrument prawny stosowany w budownictwie, przede wszystkim, aby zapewnić inwestorowi, z pewnym wyprzedzeniem, wykonawstwo inwestycji przez wybraną przez niego firmę.
Z uwagi na swój nieco odmienny przebieg, wart zasygnalizowania jest proces zawierania umowy o roboty budowlane, gdy treść tej umowy jest kształtowana przy zastosowaniu ogólnych warunków umów, wzorów umów i regulaminów, zwanych wzorcami kontraktowymi.
Tryb ofertowy
Wśród sposobów zawarcia umowy, na pierwszym miejscu Kodeks cywilny wymienia ofertę oraz jej przyjęcie. Przepisy o ofercie zamieszczone zostały W treści art. 66-70 k.c.
Za ofertę uważa się oświadczenie woli jednego z kontrahentów, z którego wynika jego wola zawarcia określonej umowy. Oferta zawarcia umowy o roboty budowlane może być skierowana do określonego podmiotu (osoby fizycznej lub podmiotu działającego w innej formie prawnej) łub do kilku wybranych adresatów. Jednak aby oświadczenie woli uznać za ofertę, nie wystarczy sam zamiar inwestora zawarcia umowy. Musi on w swoim oświadczeniu okre-