70609

Prawo miejskie. Nauka prawa (Groicki). Recepcja CCC

W XVI w. podstawowym źródłem prawa miejskiego było Zwierciadło Saskie i Weichbild Saski, które w związku z wprowadzeniem do praktyki sądów miejskich języka polskiego - również zostały przetłumaczone na język polski. W tym samym wieku nastąpiło wielkie ożywienie w zakresie tworzenia literatury naukowej o prawie miejskim. Wobec braku kodeksów - literatura ta cieszyła się ogromną popularnością w praktyce sądów miejskich, gdzie traktowano ją na równi z oficjalnymi źródłami prawa.

Najwybitniejszym pisarzem z zakresu prawa miejskiego był Bartłomiej Groicki - pisarz sądu wyższego prawa niemieckiego w Krakowie. Groicki zasłynął tym, że pisał wyłącznie po polski i domagał się rozpowszechnienia polszczyzny w całym sądownictwie. Napisał wiele artykułów, w których opierał się o literaturę prawniczą krajową i obcą. Jego dzieła były wielokrotnie wznawiane, co świadczyło o ich wielkiej popularności i powadze, jaką cieszyły się w sądach miejskich.

Groicki opierał się w swych dziełach głównie na źródłach prawa niemieckiego (Zwierciadło Saskie, Weichbild, CCC). Dokonał również luźnego tłumaczenia Karoliny, modyfikując ją w kierunku złagodzenia jej surowości Dzięki temu tłumaczeniu CCC została również dostrzeżona przez sędziów, którzy włączyli ją do literatury wykorzystywanej przy orzekaniu.