71114

Metoda Weavera

MetodęWeavera można stosować tylko wówczas, gdy sygnał modulujący m(t) ma widmo ograniczone od dołu. Schemat tej metody przedstawia rys. 5.5. Do analizy pracy układu załóżmy widmo sygnału modulującego nie zawierający składowych niskoczęstotliwościowych. Częstotliwość lokalna

pierwszej pary modulatorów iloczynowych jest częstotliwością środkową pasma sygnału m[t)

Dzięki temu na wyjściu modulatorów otrzymujemy sygnał postaci rys. 5.6b.

Drugiej modulacji poddawane są odfiltrowane (przy pomocy FDP o górnej częstotliwości równej W) przebiegi postaci rys. 5.6c, przy czym częstotliwość heterodyny dla tej pary modulatorów jest dużo większa od największej częstotliwości w widmie sygnału modulującego tzn.fc»W. Na ich wyjściach otrzymujemy przebiegi, których widma są jak na rys. 5.6d. W zależności od tego czy chcemy uzyskać górną czy dolną wstęgę boczną następuje sumowanie bądź odejmowanie widm w końcowym węźle modulatora. Sygnał wyjściowy modulatora Weavera przedstawia rys. 5.6e.