71205

Gen terapeutyczny jest to wprowadzona metodami rekombinacji sekwencja nukleotydów kodująca określony, zaplanowany produkt (białko lub dany rodzaj RNA, oligonukleotyd), który pełni właściwą funkcję leczniczą, w tym pełniący funkcję np. antysensownej nici regulującej ekspresję wybranych genów.

MCS (Multiple Cloning Site) - miejsce wielokrotnego klonowania, jest to miejsce wbudowywania genu terapeutycznego w strukturę wektora. Odcinek zawierający sekwencje rozpoznawane przez kilkanaście, a przynajmniej jeden z enzymów restrykcyjnych umożliwiających wklonowanie danego genu w wektorową cząsteczkę DNA.

Sygnał poliadenylacji (poliA) jest to sygnał „stop" dla polimerazy RNA, miejsce terminacji transkrypcji. Odcinek niezbędny do .zatrzymania” ekspresji transgenu w komórce w obrębie sekwencji, która zostanie wbudowana w strukturę wektora. Poliadenylacja mRNA spełnia wiele funkcji - jest niezbędna do właściwego przebiegu translacji, chroni mRNA przed degradacją i daje możliwość regulacji ekspresji genu. Postuluje się też jej możliwe znaczenie w eksporcie mRNA z jądra do cytoplazmy. Poliadenylacja RNA to proces rozpowszechniony we wszystkich królestwach świata ożywionego. Zjawisko to jest związane z metabolizmem RNA w różnych systemach biologicznych. Funkcja poliadenylacji może być odmienna, w zależności od grupy organizmów czy nawet przedziału komórkowego, w którym proces ten zachodzi. Synteza ogonów poli(A) na końcach 3' w jądrze i cytoplazmie eukariontów prowadzi do zwiększenia stabilności transkryptów. W przypadku prokariontów, chloroplastów oraz mitochondriów roślinnych poliadenylowane RNA są natomiast kierowane na ścieżkę egzonukleolitycznej degradacji.

Gen markerów], gen umożliwiający selekcję transfekowanych komórek, koduje zazwyczaj

charakterystyczne białko posiadające określoną aktywność enzymatyczną lub posiadające

unikalną cechę, np. fluorescencji, jak w przypadku białka GFP. Gen markerowy

często jest również genem selekcyjnym, koduje „oporność” na działanie wybranych czynników

selekcyjnych, np. antybiotyków; jedynie komórki trasfekowane wektorem, posiadające

wspomniany gen selekcyjny, mają możliwość przeżycia w obecności czynnika selekcyjnego.

Zapewnia to równocześnie oczekiwany przez nas wzrost tylko tych komórek,