Przy konstrukcji tego przepisu ustawodawca sięgnął do klauzul generalnych „ciężkie naruszenie” i „podstawowe obowiązki pracownika”.
Ciężkie naruszenie - jest to pewna kwalifikowana forma naruszenia obowiązków, można w tym wypadku mówić o dwóch ujęciach:
• Podmiotowe (subiektywne) - ważna jest wina i stopień zawinienia pracownika Musi to być wina umyślna lub rażące niedbalstwo, nie kwalifikuje się natomiast zwykła nieostrożność.
• Przedmiotowe(obiektywne) - ocena sposobu w jaki zachowanie godzi w
interes pracodawcy_i stopień zagrożenia dla tego interesu.
Obowiązki podstawowe określenie lest o tyle problematyczne, że ustawodawca nazywa tak tylko jeden obowiązek, a mianowicie obowiązek przestrzegania zasad BHP - nie oznacza to jednak, że tylko takie naruszenie może stanowić podstawę do wystąpienia tej przesłanki.
Obecnie uważa się, że obowiązki podstawowe są zawarte w art. 100 k.p. choć nie jest to katalog zamknięty
Art. lOt). k.p.
§ 1. Pracownik jest obowiązany? wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.
§ 2. Pracownik jest obowiązany’ w szczególności:
1) przestrzegać czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy’,
2) przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy’ porządku,
3) przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przed wpożarowych,
4) dbać o debro zakładu pracy’, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicy’ informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę,
5) przestrzegać tajemnicy’ określonej w odrębnych przepisach,
7) przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego.
Inne podstawowe obowiązki można wywodzić z przepisów szczególnych, a nawet z umowy o prace czv regulaminu
Przykład - strój nie jest miarą dopełnienia obowiązków pracowniczych, ale przy niektórych pracach brak odpowiedniego uniformu może być uznane za naruszenie obowiązków (np brak munduru w służbach mundurowych)