72116

—	c)
/ II 1 'l I		- r
		\ / ^ / \
		s — x —

Rys. 1. Schematycznie podstawienie rozmaitych stanów rozproszenia czq stek napełnia aa w układzie materiałpolimerowy/MMT: a) po interkalacji, b) po eksfoliacji, uporządkowany, c)po eksfoliacji,

nieuporządkowany

Istnieje wiele metod badania struktury nanokompozytów. W praktyce za najbardziej przydatne uważa się dwie metody badawcze: małokątne rozpraszanie rentgenowskie SAXS i transmisyjna mikroskopia elektronowa TEM.

1.1.2. Nanonapełniacze

Wprowadzenie do osnowy polimerowej nanododatku ma na celu nadanie tworzywom polimerowym odpowiednich właściwości mechanicznych, termicznych, optycznych, powierzchniowych bądź biologicznych. W wielu układach obecność nanonapełniaczy zwłaszcza płytkowych zmniejsza palność i polepsza gazoprzepuszczalność materiałów polimerowych. Wpływ na jakość uzyskanych właściwości nanokompozytów ma głównie kształt i rozmiar cząstek nanododatku, powierzchnia właśdwą stopień rozwinięcia powierzchni, energia powierzchniowa oraz sposób przestrzennego rozmieszczenia nanocząstek w matrycy polimerowej. Poprawa właściwości następuje już przy niewielkim stopniu napełnienia polimeru (2-10%). Mniejsza ilość cząstek nie ma wpływu na właściwości przetwórcze, nie zwiększa zużycia maszyn przetwórczych, ułatwia recykling materiałowy. W tradycyjnych kompozytach taka poprawa osiągana jest przy zdecydowanie wyższym stopniu napełnienia rzędu 30-50%.

1.1.3. Rodzaje nanonapełniaczy

Nanonapełniacze klasyfikowane są na podstawie ilości wymiarów cząstek, które przekraczają kilka nanometrów i według tego kryterium można wyróżnić trzy rodzaje nanonapełniaczy:

1) Napełniacze typu 30- wszystkie trzy wymiary cząstek napełniacza wynoszą kilka nanometrów, występują one w postaa proszków, są to m.in. nanocząstki metali.