67351

W warunkach inwersyjnych obserwuje się również wzrost stfrenia tlenu atomowego i ozonu. Jcreli na/oryniy na to emisjf py/ów o rrórnicowanym sk/adzie oraz emisjf pary wodnej. to otrzymamy skomplikowany wielofazowy i wiclosk/adnikowy uk/ad reakcyjny. Fotochemiczne reakcje, indukowane w atmosferze przez promieniowanie słoneczne, wpływają na ostateczną postać związków chemicznych w poszczególnych warstwach atmosfery. W efekcie pochłoniętej energii, powstają cząsteczki wzbudzone, obok rodników i zjonizowanych atomów i cząsteczek. Elektron absorbujący kwant energii może zajmować kilka poziomów energetycznych. Im większy jest kwant energii pochłoniętej przez atom. tym dalej od jądra zostaje przeniesiony elektron i tym słabiej jądro na niego oddziałuje. Wzbudzona cząsteczka może łatwo oddać energię innej cząsteczce lub atomowi, wzbudzone w atmosferze cząsteczki mogą również ulegać dysocjacji. Energia

pozyskiwana przez molekułę podczas absorpcji może być tracona na emisję tego samego promieniowania w procesie zwanym luniinescencją (fluorescencja - natychmiastowy reemisja iwiat/a. fosforescencja - opófniona reemisja). Jeśli wzbudzenie molekuły zachodzi wraz z reakcją chemiczną mamy do czynienia z chemoluminescencją.

Na drodze fotochemicznej będą reagować substancje absorbujące wysokoenergetyczne promieniowanie w zakresie 300-700 nm.

A + hv = A*

Powstała wzbudzona cząstka A* może ulec:

fluoresceneji A* = A + hv

dezaktywacji zderzeniowej A* + M = A + M* ,

gdzie M to trzecie ciało, nie biorące udziału w reakcji, niezbędne jednak

do pochłaniania energii reakcji.

dysocjacji A* = B + C

bezpośredniej reakcji A* + B = C + ....

Przy rozważaniach pierwotnych procesów fotochemicznych należy zidentyfikować substancje absorbujące w zakresie 300-700 nm. W powietrzu istotną rolę odgrywają dwie ostatnie reakcje.