67383

Talki om id

•    Wprowadzony na rynek w 1957 roku jako lek uspokajający, przeciwbólowy, nasenny, a także przeciwwymiotny dla kobiet w ciąży

•    W tym czasie nie sądzono, że leki są w stanie pokonać barierę łożysko - płód

•    Enancjomer (R) istotnie działa przedwwymiotnie, natomiast (S) jest teratogenem w dawkach 0,5-1 mg/kg

Talidomid

•    Powodował deformacje lub całkowity brak kończyn dolnych i górnych

•    Inne, często śmiertelne, deformacje, obejmowały rdzeń kręgowy, serce, nerki, genitalia oraz układ pokarmowy

•    Spośrod 10-20 tysięcy dzieci, ponad 40% nie przeżyło roku

•    William McBride oraz Widukind Lenz powiązali wady z przyjmowaniem talidomidu w 1961 r.

•    Lek wycofano z większości krajów w tym samym roku

•    W USA lek został odrzucony przez FDA

•    Odnotowano jedynie 17 przypadków na terenie Stanów Zjednoczonych

- W Brazylii odnotowano blisko 2000 przypadków po roku 1965

•    Przypadek talidomidu spowodował powszechny obowiązek badania wpływu leków na rozrodczość

Talidomid - reaktywacja

•    W roku 1964 w Jerozolimie po raz pierwszy stwierdzono przydatność talidomidu w leczeniu ENL (erytema nodosum leprosum - trądowy rumień guzowaty)

•    Lek wrócił do łask - w 1965 r. w Brazylii, zaś w 1998 r. w USA

•    Talidomid działał w ENL przeciwbolowo, nie wpływał natomiast na zapalenie nerwów

•    Obecnie w terapii ENL stosuje się raczej prednizolon oraz klofaziminę

•    2006 r. - talidomid został dopuszczony w USA w terapii szpiczaka mnogiego

•    Jest używany w leczeniu tego nowotworu razem z deksametazonem, melfalanem oraz prednizonem

•    Szczególnym wskazaniem jest niemożność przyjmowania znacznych dawek chemoterapeutykow

•    Także w UE dopuszczono talidomid w terapii szpiczaka mnogiego (2008)

•    Większość zastosowań talidomidu jest wiązana z jego zdolnością do wiązania białka TNF (tumor necrosis factor - czynnik martwicy nowotworu, kachektyna)

•    W Polsce dostępny jest obecnie preparat firmy Pharmion, przeznaczony do leczenia szpiczaka mnogiego

•    Talidomid jest stosowany w terapii u osob chorych na AIDS

•    Wykazał przydatność w zwalczaniu tzw. kacheksji, czyli skrajnego wyniszczenia organizmu chorego

•    Jest stosowany także w przypadku innych powikłań, m. in. mięsaka Kaposiego

•    Trwają testy w leczeniu szeregu nowotworow oraz chorob autoimmunologicznych i gruźlicy (łącznie około 30 jednostek chorobowych)