73594

43. ASPEKTY STOSOWANIA PRAWA.

2) aspekt proceduralny - proces stosowania prawa z pkt widzenia organizacyjno-teclmicznego, można go podzielić na:

•    etap wstępnego przygotowania sprawy do rozpoznania i rozstrzygnięcia - prace prowadzone są pizez organ stosujący prawo kompetentny do podjęcia decyzji w danej sprawie lub przez organy pomocnicze powołane do obsługi tegoż organu. Etap ten rozpoczyna się z momentem dokonania: a) pierwszej czynności przez organ stosujący prawo wobec podmiotu, którego dotyczy przedmiot sprawy; albo b) pierwszej czynności przez podmiot wobec organu stosującego prawo. Po wszczęciu postępowania organ podejmuje czynności pozostające w związku z zebraniem materiału potrzebnego do podjęcia postępowania rozpoznawczego zasadniczego. Dotyczą one strony podmiotowej sprawy (np. doręczenie pozwu pozwanemu) oraz strony przedmiotowej (tj. materiału dowodowego). Kończy się z momentem podjęcia przez organ decyzji o skierowaniu sprawy do postępowaiua zasadniczego.

•    zasadnicze postępowanie rozpoznawcze (wyjaśniające, jurysdykcyjne) - to etap rozstrzygnięcia o głównym przedmiocie sprawy przez ustalenie i ocenę faktów' oraz określenie ich konsekwencji prawnych. Rozpoczyna się z momentem tzw. wywołania sprawy (ma na celu powiadomienie podmiotów, których sprawa dotyczy, o przystąpieniu pizez organ do jej rozpoznania oraz wezwanie tycliźe do stawiennictwa przed organem). a kończy się z momentem uprawomocnienia się decyzji organu w tejże sprawie.

2) aspekt mervtoryczny-z pkt widzenia rodzaju problemów.jakie rozwiązuje się w toku stosowania

prawa.dzieli się na:

• ustalenie jaka norma obowiązuje w znaczeniu dostatecznie określonym dla potrzeb konkretnego rozstrzygnięcia (chodzi tu o rozwiązywarue ewentualnych problemów w-alidacyjnych i interpretacyjnych).

•    ustalenie stanu faktycznego sprawy oraz ujęcie go w języku stosowanej normy. Na ustalenie stanu faktycznego składa się zespól czyimości podejmowanych w celu stwierdzenia rzeczywistego stanu rzeczy w określonej sprawie, tj . prawdy materialnej (obiektywnej). O istnieniu lub nie określonego stanu rzeczy wnioskuje się na podst.dowodów- pośrednich ( pozwala na uzasadruenie tezy która nie jest wprost zdaniem o faktach sprawy ale może stanowić rację dla twierdzenia dotychczas wątpliwego o stanie rzeczy istotnym dla sprawy) lub bezpośrednich (pozwala na sformułowanie wprost racji dla zdania dot. stanu sprawy uznanego uprzednio za wątpliwe). Dowody izeczowe to oględziny w-szelkich przedmiotów jakie organ poddaje badaniu w celu stwierdzenia prawdziwości twierdzeń o faktach. Przedmiotem dowodu są fakty ale ruekiedy także tzw. zasady doświadczenia oraz prawo.

•    kwalifikacja normatywna aktu uznanego za udowodniony - polega na stwierdzeniu, że udowodniony fakt jest jednym z przypadków, do którego odnosi się określona norma prawna.

•    sformułowanie decyzji stosowania prawa, której esencją jest wiążące ustalenie konsekwencji prawnych udowodnionego faktu.