POSTĘPOWANIE ZABEZPIECZAJĄCE
Przesłanki:
1. roszczenie, którego zabezpieczenia się żąda, należy do rozpoznania sądu powszechnego lub polubownego
2. roszczenie jest wiarygodne
3. brak zabezpieczenia mógłby wierzyciela pozbawić zaspokojenia albo zabezpieczenie jest konieczne dla zapewnienia wykonalności orzeczenia w sprawie
Od ostatniego warunku są wyjątki. Nie wymaga się uprawdopodobnienia, że brak zabezpieczenia pozbawiłby wierzyciela zaspokojenia:
1. jeżeli chodzi o zabezpieczenie zapisu, gdy testament przewiduje jego zabezpieczenie
2. w sprawach o alimenty
3. w sprawach o renty o charakterze alimentacyjnym
Niedopuszczalne jest zabezpieczenie roszczeń pieniężnych przeciwko skarbowi państwa.
Sąd wydaje zarządzenia tymczasowe na wniosek, a w wypadkach, w których postępowanie może być wszczęte bez wniosku, także z urzędu.
Zarządzenie wydaje się przy wszczęciu lub w toku postępowania. Jeżeli zarządzenie może być wydane tylko na wniosek, sąd stosownie do okoliczności może je także wydać przed wszczęciem, wyznaczając termin w którym sprawa powinna być wytoczona pod rygorem upadku zabezpieczenia. Wniosek sąd rozpoznaje niezwłocznie, nie później niż w terminie tygodnia od jego złożenia. Jeżeli rozpoznanie wniosku ma być na rozprawie nie później niż w ciągu miesiąca.
Właściwy jest sąd, który rozpoznaje sprawę w I instancji.
Zabezpieczenie roszczeń pieniężnych następuje w jeden z n/w sposobów:
1. zajęcie ruchomości, wynagrodzenia za pracę albo wierzytelności lub innego prawa
2. obciążenie nieruchomości dłużnika hipoteką przymusową lub zastawem wpisanym do rejestru okrętowego
3. zakaz zbywania lub obciążania nieruchomości, która nie ma urządzonej księgi wieczystej albo której księga wieczysta zaginęła lub uległa zniszczeniu
Jeżeli wierzyciel nie wytoczył sprawy w terminie przepisanym albo cofnął pozew lub wniosek o wszczęcie postępowania, jak również gdy żądanie jego zostało oddalone, dłużnikowi przysługuje przeciwko wierzycielowi roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej wykonaniem zabezpieczenia. Roszczenie wygasa gdy dłużnik nie dochodzi go w ciągu roku od chwili jego powstania.