Tonus mięśni szkieletowych.
Tonus mięśniowy jest nieznacznym Skórczem izometrycznym nielicznych włókien mięśniowych, podtrzymywanym przez impulsy dopływające bez przerwy włóknami ruchowymi od komórek ruchowych rogów brzusznych rdzenia kręgowego. Wśród tych komórek można rozróżnić duże neurony mchowe typu alfa, czyli motoneurony alfa i małe neurony mchowe typu gamma (motoneurony gamma). Motoneurony gamma pobudzane są przez
1) impulsy czuciowe wysyłane przez receptory obwodowe, wywołujące miejscowe odruchy rdzeniowe,
2) impulsy doprowadzone przez drogi zstępujące, głównie korowo-rdzeniowe,
3) impulsy dopływające aktywującymi drogami zstępującymi, pobudzające neurony typu gamma. Pobudzenie tych ostatnich doprowadza drogą pośrednią (pętla gamma) do pobudzenia motoneuronów alfa przez impulsy generowane we wrzecionach mięśniowych. Napięcie mięśniowe ma charakter odruchowy, a podstawą jego jest odruch rozciągowy. Receptory tego odruchu znajdują się w samych mięśniach i noszą nazwę wrzecion nerwowo-mięśniowych. Podstawą mechanizmu regulującego napięcie mięśniowe jest zamknięta pętla- pętla gamma (pętla rdzeniowo mięśniowa). Zaczyna się ona drogami zstępującymi pobudzającymi motoneurony gamma w rdzeniu kręgowym, biegnie poprzez nie włóknami gamma do odcinków intrafuzalnych, wywołuje ich skurcz, pobudzające przez to zakończenie pierścieniowo-spiralne, razem z wysłanymi przez nie impulsami czuciowymi wraca do rdzenia kręgowego a układ ruchowy nastawia tą drogą każdorazowo długość mięśni szkieletowych Cześć impulsów czuciowych z wrzecion mięśniowych dociera w rdzeniu poprzez hamujące neurony wstawkowe do motoneuronów mięśni antagonistycznych, powodując stopniowy spadek ich napięcia w tej grupie mięśni. Mechanizm ten zapewnia płynność wykonywanym ruchom. Wrzeciona nerwowo-mięśniowe rejestrują zarówno absolutną długość mięśnia ale również zmiany tej długości w jednostce czasu. Niepożądane zmiany długości mięśnia są korygowane przez jego własne odnichy rozciągowe. Należna długość mięśnia osiągana jest przy tym dzięki zmiennej, sterowanej ośrodkowo aktywności włókien gamma, ustalającej wyjściowe rozciągniecie włókien śródwrzecionowatych (na zasadzie działania pętli gamma). Wrzeciona nerwowo ścięgnowe mierzą każde napięcie mięśnia chroniąc na drodze odruchowej mięsień przed nadmiernym napięciem.