75300

Hypertrofia mięśni szkieletowych

Hipertrofia nazywana jest często podwójnym umięśnieniem dzięki imponującej ilości tkanki mięsnej na zwierzęciu niosącym geny hipertrofii. Wynika to z ograniczeń rozwoju tkanki mięśniowej. Mięśnie poprzecznie prążkowane szkieletowe zaczynają się rozwijać w okresie zarodkowym, czyli od 4 do 8 tygodnia rozwoju. W okresie tym wzrost mięśni odbywa się przez zwiększanie liczby miofibryli oraz przez wzrost ich masy. Proces ten jest najbardziej intensywny krótko przed urodzeniem. Natomiast po momencie narodzin nie stwierdza się już powstawania nowych włókien mięśniowych. Ilość włókien mięśniowych, jakie posiada osobnik w momencie narodzin determinuje maksymalną ilość tkanki mięśniowej, ponieważ liczba włókien mięśniowych w poszczególnych mięśniach, jak i w całym układzie mięśniowym, zostaje ustalona jeszcze w stanie embrionalnym. Później włókna mięśniowe szkieletowe powiększają swoją objętość jedynie przez przyrost już istniejących włókien. Możliwy jest przyrost masy mięśniowej w okresie postnatalnym jednak wraz z rozwojem zwierzęcia zmianom ulegają jedynie wymiary samych włókien; w okresie wzrostu młodych zwierząt w dużym stopniu w swojej długości, a w późniejszym okresie prawie wyłącznie w wymiarze poprzecznym. W tym ostatnim przypadku zwiększa się tylko i ilość sarkoplazmy, a nie miofibryli. W okresie rozwoju mięśni nie wszystkie jednak mioblasty ulegają fuzji. Okazuje się, że pewna ich liczba ściśle przylega do komórek mięśniowych tworząc tzw. komórki satelitarne, które, dzięki temu, iż są komórkami embrionalnymi, zachowują zdolność do podziałów. Dzięki nim możliwe są procesy pozwalające na odtwarzanie uszkodzonych części włókien. Te same komórki satelitarne biorą właśnie udział w procesach przerostu mięśni, czyli hipertrofii. Choć ich fizjologiczną funkcją w organizmie jest częściowa odbudowa i regeneracja tkanki mięśniowej po uszkodzeniu to defekt w kontroli nad nimi wywołuje w efekcie ich niekontrolowane przekształcenie się w komórki mięśniowe. Nawet, jeśli nie powstanie bodziec oznaczający przekształcenie komórek satelitarnych w mięśniowe, to w przypadku hipertrofii one i tak zmieniają się w mięśniowe razem z innymi komórkami. Jest to oczywiście stan patologiczny z punktu widzenia organizmu Fizjologicznie cały organizm nie jest przygotowany do posiadania tak wielkiej ilości mięśni, co może objawiać się w różny sposób. Najczęściej jednak większość osobników i tak nie dożywa doi czasu, gdy negatywne skutki liipertrofii mogłyby zagrażać poważnie ich życiu