76027

4. Sąd krajowy, który w ramach swojej jurysdykcji ma zastosować przepisy prawa wspólnotowego, ma obowiązek zapewnić im pełną skuteczność, nie stosując z własnej inicjatywy jakiekolwiek sprzecznego z nimi przepisu krajowego, nawet jeżeli został on wydany później. Sąd krajowy nie ma obowiązku występować z wnioskiem o ich uchylenie lub oczekiwać uchylenia takich przepisów przez ustawodawcę lub inny kompetentny organ.

Podstawy wyroku:

1.    Zarządzeniem z dnia 28 lipca 1977, [...], Pretore di Susa przedłożył Sądowi na podstawie

art.177 [234] TWE dwa pytania dotyczące zasady bezpośredniego stosowania prawa wspólnotowego, o której mówi art. 189 [249] TWE, w celu określenia skutków tej zasady w sytuacji, gdy przepis prawa wspólnotowego pozostaje w sprzeczności z wydanym później przepisem prawa krajowego.

2.    Należy zwrócić uwagę na fakt, że w innym postępowaniu, Pretore przedłożył w trybie

przewidzianym dla orzeczenia wstępnego dwie kwestie, które miały pozwolić mu na ustalenie, czy opłaty weterynaiyjne i zdrowotne nakładane na importerów wołowiny i cielęciny przez przepisy włoskie, których wysokość została ustalona w załączniku do Ustawy nr 1239 z dnia 30 grudnia 1970 były zgodne z postanowieniami Traktatu oraz określonymi rozporządzeniami - w szczególności Rozporządzeniem Rady nr 805/68 z dnia 27 czerwca 1968 w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny (OJ ESE 1968 (I), str.187).

3.    Uwzględniając odpowiedź udzieloną przez Trybunał w sprawie C-35/76 w wyroku z dnia

15 grudnia 1976, Pretore orzekł, że nałożenie wyżej wymienionych opłat było sprzeczne z przepisami prawa wspólnotowego i nakazał Amministrazione delle Finanse dello Stato zwrot bezprawnie pobranych opłat wraz z odsetkami.

4.    Od tego orzeczenia Amministrazione wniosła odwołanie.

5.    Pretore, biorąc pod uwagę zgłoszone w toku postępowania apelacyjnego argumenty obu

stron, uznał, że sprawa dotyczy konfliktu pomiędzy określonymi przepisami prawa wspólnotowego a wydanymi w późniejszym okresie przepisami prawa krajowego, mianowicie wspominaną Ustawą nr 1239/70.

6.    Pretore wskazał, że w celu rozstrzygnięcia kwestii tego rodzaju, zgodnie z niedawno

wydanymi orzeczeniami Włoskiego Sądu Konstytucyjnego (orzeczenia nr 232/75 i 205/76 oraz zarządzenie nr 206/76), na podstawie art.ll Konstytucji należy skierować pytanie w sprawie konstytucyjności wspomnianej ustawy do Sądu Konstytucyjnego.

2