page0053

Reindukcyja — Reinhart    45

pędzony siłą z dóbr, a sąd przyznał mu przez wyrok, że ma na powrót je zająć, wyrok taki zwano reindukcyją.

Reineke VOS, czyli Reineke Fuchs, nazwa staro-niemieckiej i niderlandzkiej epopei zwierzęcej, której bohaterem jest Lis: Reinhart, Raginohart, Reineke (francuzkie Renard, niderlandzkie Reinaert). Główna treść tego poematu znana jest we wszystkich niemal literaturach indo-europejskich F. H. L.

R6ill6rZ, miasteczko 2,500 ludności liczące, w hrabstwie Glatzu, w Szląs-ku pruskim położone, na 1,719 stóp nad powierzchnię morza Bałtyckiego wzniesione, w dawnych czasach Reinhardsstadt zwane, znane było ze swoich zakładów górniczych, z których obecnie pozostała tylko jedna kuźnia we wsi pobliskiej Kohldau, za to obecnie używa sławy ze swoich zakładów kąpielnych i wody do picia, które dopiero od początku bieżącego wieku za sprawą lekarza Mogalla nabyło rozgłosu. Mogalła urządził tutaj zakład serwatki; później zaś zaprowadzono kąpiele kropliste, parowe, deszczowe i natryskowe, Z pięciu źródeł obecnie znanych, których woda obfituje w tlen i kwas węglany, na szczególną uwagę zasługuje źródło wody kwaśnej, letniej, objawiającej dobroczynne działanie na chorych cierpiących na piersi, drogi powietrzne, i wnętrzności brzuszne. Wiele przcczynia się do skutecznego leczenia wysokie położenie miejsca i powabna okolica. Opisał te wody Mosch w dziele: Die Heil-cjuellen Schlesiens und der Grafschaft Glatz (Wrocław, 1821).

Reinhard (Franciszek Vołkmar), protestancki teolog i słynny kaznodzieja urodził się r. 1753 w Vohenstrauss, w byłem kzięztwie Sulzbach, w uniwersytecie w Wittenberdze ukończywszy nauki był adjunktem, a od r. 1780 pro-fessorem teologii, w r. 1792 starszym kaznodzieją w Dreźnie, gdzie też umarł r. 1812. Celniejsze jego dzieła są: System der christlichen Morał (Wittenberg, 1788—15, tomów; 5), Gestdndnisse (5-te wydanie 1811). Jego kazania obejmują przeszło 30 kilka tomów. Der Geist des Christenthums (1801); Vortesungen iiber die Dogmati/r (1801, 4-te wydanie 1818), Opuscula academica (Lipsk, 1808, tomów 2). Połitz wydał Darstellung der phiłoso-phischen und theologischen Lehrsache Reinholds (Amberg, 1801, tomów 4; i Reinhard nach seinem Leben und Wirke dargestelt (Lipsk, 1813, t. 2), W miejscu urodzenia wystawiono mu pomnik.    L. R.

Reinhardt (Karol), doktor medycyny, rodem z Litwy, nauki lekarskie kończył w Wilnie, po r. 1832 przybył do Warszawy i został pomocnikiem głównego inspektora służby zdrowia w królestwie. W ciągu pełnienia tych obowiązków, wszystkie prawie korzystne zmiany i urządzenia zaszłe w tej służbie z jego wyszły pomysłu i pracy. Umarł w Warszawie 1853 r. Jest on autorem kilku wzorowo napisanych rozpraw, jak O pijaństwie (drukowana w Bibl. warsz., 1842 r.); Rzut oka na urządzenie służby zdrowia (tamże, 1846 r.); O potrzebie domów przedpogrzebowych (w Przegl. warszaw., 1840). Drobne jego poezyje umieszczone są po rozmaitych czasopismach polskich. F. M. S.

Reinhart (Jan Krystyjan), znakomity niemiecki malarz widoków i rytownik urodził się w Hof 1761 r. Przeznaczony pierwiastkowa do stanu duchowuiego, wolał wszakże poświecić się sztuce. Kształcił się najprzód pod Óserem w Lipsku, następnie w akademii drezdeńskiej. W r. 1789 r. udał się do Rzymu i tam stale osiadł. Cechą jego artystycznych płodów' jest gruntowne studyjowanie przyrody. Wspólnie z lipskim malarzem Mechau i hannowerskim Dies, wydał 72 włoskie widoki (Norymberga, 1799 r.), które uważane jako dzieło sztuki i rytownictwa trwałe zapewniły mu imię. Z równąż grunto w ilością studyjował anatomiją i charakterystykę- zwierząt. Jego kompozycyje