• Szereg założeń przyjętych w stosowanych modelach niateniatyczno-siatystycznych okazało się całkowicie nierealistycznych, a więc tym bardziej ratingi były oderwane od rzeczywistości.
• Nie tylko inwestorzy, ale i regnlatorzy nie mieli zatem pojęcia o skali ryzyka związanej z nabyciem takich papierów wartościowych.
Przebieg kryzysu finansowego
• Ceny mieszkali w U SA zaczęły spadać.
• Wycena skomplikowanych instrumentów dłużnych zaczęła się pogarszać
• Banki i inne instytucje finansowe zaczęły odnotowywać olbrzymie straty
• W ciągu kilku miesięcy kryzys rozszerzył się na wszystkie rynki finansowe, giełdy, ceny surowców, rynki walutowe (spadki walut krajów rozwijających się i umacnianie dolara, jena, franka szwajcarskiego), rynek pieniężny (silny wzrost oprocentowania na rynku międzybankowym).
• Inwestorzy pokrywali straty z tytułu posiadania toksycznych aktywów sprzedając iiuie, zdrowe aktywa, powodując spadki cen.
• Pojawił się typowy kryzys zaufania - instytucje finansowe zaczęły się obawiać, że jeśli pożyczą środki innej instytucji, a ta upadnie, utracą je.
• Banki centralne i rządy wielu krajów podjęły interwencje, które nie mają precedensu, (plan Paulsona - skala 700 mld USD na zasilanie sektora bankowego, zasilanie kapitałowe, gwarancje na pożyczki międzybankowe, wykup toksycznych aktywów).
Konsekwencje dla Polski
• Deprecjacja złotego - umieszczenie w jednym koszyku z Węgrami.
• Spowolnienie gospodarcze.
• Spadek zaufania - ryzyko „upadłej matki” - spadek aktywności rynku międzybankowego. Spółki matki usytuowane za granicą mogą posiadać toksyczne aktywa, obawiano się, że jeżeli spółka matka będzie zagrożona upadłością, to kapitał ze spółek córek będzie przepompowywany do spółki matki.