76110

•    Zmiana przepisów dotyczących przede wszystkim ujawniania przez banki swojej złej sytuacji finansowej;

•    Reorganizacja zasad funkcjonowania Korporacji Ubezpieczenia Depozytów;

•    Wzmocnienie nadzoru nad bankami, w drodze powołania (w 1998 r.) niezależnej od Ministerstwa Finansów Agencji Nadzoru Finansowego;

•    Dokapitalizowanie banków. (Bank Centralny w porozumieniu z Ministerstwem Finansów).

•    Na dokapitalizowanie banków oraz ich nacjonalizację przeznaczono łącznie ok. 60 bln jenów;

•    W kwietniu 2001 r. władze Japonii ogłosiły kolejny pakiet ekonomicznych decyzji, które miały rozwiązać problem złych długów sektora bankowego;

•    Zaplanowano reformy, które przewidywały zaostrzenie warunków udzielania kredytów przez banki państwowe oraz ściślejszą kontrolę nad nimi.

Cechy japońskiego systemu bankowego

•    Zajmowanie znaczącego miejsca przez banki w grupach przedsiębiorstw - keiretsu.

•    Centralne miejsce banku w grupie pociąga za sobą zapewnienie źródeł finansowania przedsiębiorstwom w grupie oraz wywieranie przez nie znaczącego wpływu

na zarządzanie przedsiębiorstwami, poprzez udział przedstawicieli banku w zarządach przedsiębiorstw.

•    Kredyty były bardzo często udzielane nierentownym przedsiębiorstwom wchodzącym w skład keiretsu.

•    Banki wiedząc o szerokim zakresie działalności systemu gwarantowania depozytów powszechnie stosowały morał hazard.

•    Banki były zarówno kredytodawcami dla przedsiębiorstw w ramach keiretsu, jak i ich współwłaścicielami.

•    Problemem Japonii jest obecnie ogromny dług publiczny przekraczający 200% PKB oraz utrzymująca się deflacja.

•    Najbardziej palącym problemem jest jednak ciągle skala złych długów sektora bankowego, których faktyczna wysokość, jak się szacuje, może nawet czterokrotnie przekraczać ich wielkość oddawaną oficjalnie.