76189

Na 8 i 15.09.1935 wyznaczono wybory, w których miano po raz pierwszy zastosować nowa ordynacje wyborczą. Opozycja chcąc wyrazić wotum nieufności rządzącej ekipie postanowiła zbojkotować wybory. Inicjatywę te poparły wszystkie ważniejsze ugrupowania o komunistów poczynając na narodowcach kończąc. Wystosowano apele do społeczeństwa o zaniechanie udziału w wyborach, które poparte były różnymi formami presji na wyborców. Udział w wyborach był swoistym manifestem za lub przeciw obozowi sanacji.

Ekipa rządząca widząc polskie nastroje przedwyborcze, swa szczególną uwagę zwróciła na elektorat mniejszości narodowych. Zawarto porozumienie z UNDO oraz z Partią Narodowo- Katolicką ,na której czele stał bp. Grzegorz Chomyszyna. Owe ugrupowania zobowiązały się do wzięcia udziału w wyborach w zamian za: 1. Utrzymanie statusu quo w szkolnictwie ukraińskim, 2. Ogłoszenie amnestii dla więźniów politycznych, 3. Zagwarantowanie odpowiedniej liczby mandatów poselskich i miejsc w prezydium sejmu ( w tym stanowiska wicemarszałka).

Stronnictwa żydowskie( lepsza mała reprezentacja niż żadna) i niemieckie! polecenie odgórne z Berlina, przejaw ocieplenia stosunków niemiecko-polskich) również zobowiązały się do wzięcia udziału w wyborach.

8.09.1935r do urn wyborczych przystąpiło 46% uprawnionych, (najniższa frekwencja przedwojennej Polsce). Obóz rządzący najlepsze wyniki osiągnął na:

Śląsku- 75,7% ; w województwach wschodnich (poleskim- 67,9% oraz wołyńskim- 64,9%),czyli tam gdzie dominowała ludność niepobka.

Bojkot wyborów w największym stopniu miał miejsce w: na ziemiach zachodniej i centralnej Pobki (śr. Poniżej krajowej w: woj. Poznańskim, warszawskim, łódzkim, i kieleckim). Wa-wa-29%

Wybory senackie.

25.08.1935-    prawybory ( wyłonienie elektorów do kolegiów wojewódzkich) - frekwencja -62%

15.09.1935-    posiedzenie kolegiów wojewódzkich

4.10.1935- 1 posiedzenie parlamentu.

Marszałek Sejmu- Stanisław Car Marszałek Senatu- Aleksander Prystor Wicemarszałek Sejmu- prezes UNDO Wasyl Mudryj

Posłowie skupiali się w tzw. grupach regionalnych, a nie jak dotychczas klubach partyjnych.

Wybory zamknęły proces zmian ustrojowych w państwie oraz okres solidarności w obozie sanacji. Teraz na pierwszy plan wysunęły się dążenia do zajęcia dominującej pozycji w państwie. Wytworzyły się 3 obozy:

1.    Zamkowy - skupiony wokół I.Mościckiego (Zamek Królewski w Wa-wie- siedziba prezydenta)

2.    GISZ- skupiony wokół gen. Edwarda Śmigłego-Rydza

3.    Pułkowników- Walery Sławek - najbliżsi współpracownicy Marszałka.

J.Beck- zajmował odrębne miejsce, osobiście najbliższy pułkownikom, niekwestionowany następca Piłsudskiego, w zakresie polityki zagranicznej co zapewniało mu pewna niezależność wobec toczonych rozgrywek

Sporo prezydenturę

Walery Sławek pretendowany na stanowisko prezydenta, zażądał od Mościckiego zwołania Zgromadzenia Elektorów i zarządzenia wyborów prezydenckich. Mościcki stojący w cieniu Piłsudskiego do 1935, nabrał wiatru w żagle, uznał, że może rządzić samodzielnie, tym bardziej, iż konstytucja stwarzała mu taka możliwość, odmówił ustąpienia ze stanowiska. Był to tylko zwiastun nadchodzącej porażki Sławka( premiera i prezesa BBWR).

12.10.1935 prezydent zażądała by w skład rządu wprowadzono E. Kwiatkowskiego ( Marszałek nie miał do niego zaufania). Sławek w ramach protestu poddał sie wraz z gabinetem do dymisji.

30.10.1935-    rozwiązał BBWR, stwierdzając, że spełniło swoje zadanie, czyli przeforsował zmiany ustrojowe. 05.1936- Sławek przestał być przewodniczącym Związku Legionistów. Jego następcą został Adam Koc.