Lata sześćdziesiąte przyniosły w Austrii walką między koncepcjami federalistyczna i centralistyczna państwa. Z kul polskich wyłonił się projekt monarchii trialistycznej W 1866 sejm Galicyjski wystosował lojalistyczna notę do cesarza „Przy tobie Panie stoimy i stać chcemy”.
Galicja otrzymała sejm krajowy, nadany dyplomem carskim 1860 i patentem 186((statut krajowy i ordynacja). Składał się z 161 członków' 12 z racji stanow isk = wiryliicii 3 arcybiskupi, 5 biskupów katolickich, prezes akademii umiejętności w Krakowie, rektorzy uniwersytetów w Kr akowie i Lwowie, rektor politechniki Lwowskiej) i 149 z wyborów Wyboru były kurialnetwielkiej własności ziemskiej(44 posłów), izb przemysłowo handlowych(3 posłów), miast większych(28; wybory cenzus majątku, zarobków i intyligencji), mniejszych miast i gmin wiejskich(74 posłów w w'yborach pośrednich)). Sejm krajowy zajmował się szeroko posętą kulturą krajową!rolnictwo, leśnictwo, organizacja produkcji, wznoszenie publicznych budowli i budowa dróg, utrzymywanie zakładów dobroczynnych i uchwalanie budżetu krajowego, całość stosunków gminy i dwom, szkolnictwo, [w ogr aniczonym zakresie popizez zarządzenia: administracja, sądownictwo, sprawy kościelne, pomoc wojsku, dobrobyt lub potrzeby kraju]) Ustawy krajowe wymagały sankcji cesarskiej Namiestnik składał przed sejmem coroczne sprawozdanie.
Wydział krajowy
Wydział był wybierany przez sejm na 6 lat, był organem przygotowawczym sejmu i wykonawczym, sprawował tez kontrolę nad samorządem. Należała do niego reprezentacja kraju wobec rządu.
Na jej czele stał namiestnik zastępowany przez wiceprezydenta rady, w jej skład wchodzili członkowie tnianowrani przez cesarz, wśród nich 2 przedstawicieli nauki, 5 duchownych różnych wyznań, reprezentanci Wydziału Krajowego i rad miejskich Krakowa i Lwowa. Kierowała całością szkolnictwa poza uniwersytetami. Była kontrolow-ana przez sejm krajowy.
Przez niego miały przechodzić wszystkie akty dotyczące tego kraju .
Autonomia i prawa wolnościowe Galicji
Rola sejmu i wydziału była w Galicji znaczna, praktycznie oba były opanow'ane przez wielkich właścicieli i przedstawicieli zmożnego mieszczaństwa duchowieństwa Istotne były prawra wolnościowe, umożliwiały one jawne polskie życie polityczne, zapewniały także rozwój życia narodowego (w szkołach był język polski, był on także językiem urzędowym, administracji i sądów).