• Zawarcie generalnej umowy franchisingowej, oznacza powołanie subfranszyzera, który na danym terytorium reprezentuje franszyzera, co w rezultacie ogranicza liczbę podmiotów z którymi bezpośrednio współpracuje Franszyzer
• Utworzenie spółki joint venture z partnerem lokalnym, który pełni funkcje subfranszyzera
Różnice miedzy Licencjonowaniem a Franszyza
sprowadzają się do przedmiotu, roli dawcy i biorcy, czasu i rozwoju produktu.
Zakres przedmiotowy franszyzy jest zazwyczaj szerszy niż licencjonowania.
We franchisingu przedmiotem umowy są często biznesy we wczesnym cyklu życia. W licencjach istnieje szersze pole do negocjacji i ustalenia warunków umowy. Licencjonowanie ma z reguły charakter umowy długoletniej i rzadziej kontynuowanej po wygaśnięciu.
Franchising zawierana jest na krótki okres, po którym jest najczęściej odnawiana.
W ramach licencji licencjodawca nie jest automatycznie zobowiązany do przekazywania usprawnień produktu, technologii, inaczej niż w franszyzie.
Kooperacja w ramach kontraktu franchisingowego dotyczy głównie sfery marketingowej. Ze względu na powszechność tej formy umów w działalności międzynarodowej franchising regulowany jest Europejskim Kodeksem Etyki Franchisingu.
Rozszerzenie rynków zbytu poprzez franszyzę polega na zorganizowaniu jednolitej sieci placówek prowadzących działalność poza krajem macierzystym franszyzera Istotą franchisingu jest standaryzacja biznesu. Konieczne jest opracowanie tzw. podręcznika operacyjnego, zawierającego wskazówki odnośnie co do sposobu prowadzenia biznesu.
Ekspansja następuje bez angażowania środków własnych Franszyzera. Ta forma internacjonalizacji jest szczególnie atrakcyjna dla branży gastronomicznej czy hotelarskiej.