77484

W czasach poprzedzających właściwy rozwój Rzymu Italia podlegała kolonizacji greckiej a także ekspansji ze strony Etrusków. Grecy i Etruskowie mieli wielki wpływ na oblicze prawa rzymskiego.

Etruskowie przybyli z Azji około 1000 r. p.n.e. Ich największy rozwój polityczny przypada na VIII -V w. p.n.e. Wówczas podbili oni Lacjum, Rzym i Kampanię. Stronili oni oryginalną kulturę opartą na przepowiedniach i wróżbach. Słynęli jako budowniczowie miast - państw, które oparte były na silnej władzy króla. Później tworzyli miasta-państwa w oparciu o rządy oligarchii arystokratycznych. Walki Etrusków z Grekami wpłynęły na późniejszy rozwój Italików, późniejszy kształt społeczny Rzymu. Prawo Rzymskie rozwijało się jako wypadkowa wielu kultur, zwyczajów, procesów polityczno społecznych na terenie starożytnej Italii. Dlatego więc ukształtowało się ono jako ponadczasowy system prawa.

Prawo rzymskie w czasach antycznych istniało ponad 1000 lat. Rozwijało się i podlegało różnym procesom ale w zasadzie nie ulegało wielkim zmianom. Zmieniała się pewna nadbudowa natomiast zręb prawa pozostał stały ( przynajmniej do schyłku republiki i początku pryncypatu ).

Przyjmuje się, że tak jak rozwijało się państwo rzymskie tak rozwijało się i jego prawo. Nie do końca wyjaśniona jest kwestia początków państwowości rzymskiej. Próby poznania najdawniejszych dziejów Rzymu napotykają na przeszkodę. Fakty mieszają się z legendą. Historycy rzymscy przyjmują datę 754/753 p.n.e. jako początek państwa rzymskiego (Wawro). Wówczas Rzym rozwijał się jako królestwo

Legenda:

Po klęsce Troi w wojnie z Grekami bohater trojański Eneasz przybył do Italii, osiadł w Lacjum pojął za żonę córkę miejscowego władcy Lawinię i założył miasto-państwo Lawinium, od imienia żony. Potomkowie Eneasza mieli ponoć panować na terenie miasta Albalonga . Jeden z potomków Eneasza władca Numitor został usunięty z tronu przez swego brata Azerrego Amuliusa , który jego córkę odesłał do klasztoru i uczynił z niej kapłankę, która ślubowała czystość. Ale tak się zdarzyło, że powiładwoje bliźniąt Romulusa i Remusa twierdząc, że ich ojcem jest bóg Mars. Ci gdy dorośli i dowiedzieli się o swym pochodzeniu obalili Amuliusa, przywrócili tron Numitorowi a sami założyli nowe miasto. Romulus wytyczył obszar nowego miasta wokół wzgórza Palatyn zaorał pas ziemi. Gdy jego brat przekroczył ów pas zabił go i panował nie niepokojony w latach 753-715 p.n.e. Żonami Rzymian zostały kobiety z plemienia Sabinów. Po porwaniu Sabiny doszło do ugody i wspólnych rządów Romulusa i króla Sabinów. Nastąpiły rządy siedmiu królów. Ostatni z nich wywodził się z etruskiej dynastii Tarkwiniuszy. Tarkiwiniusz Pyszny w skutek swych okrucieństw doprowadził ok. 509 p.n.e. do wybuchu powstania wypędzenie etruskiego króla z Rzymu dało początek republice .

Z histoiycznego powiedzenia przyjmuje się, że mogło rządzić siedmiu królów, a na pewno ostatni z nich wywodził się z dynastii etruskiej. Jednak osada, która dała początek miastu Rzym znacznie wcześniej została założona niż wynika to z legendy o Eneaszu. Leżąca na styku plemion Latynów, Etrusków i Sabinów osada na wzgórzu Palatyn powstała ok. X w. p.n.e. Zasiedlali ją Latynowie i Sabinowie. Ok. 600 p.n.e. plemiona te zostały podbite przez Etrusków. Od etruskiego rodu Numa wywodzi się prawdopodobnie nazwa Rzym (Roma). W rozwoju Rzymu wyróżniamy:

a) Fazę przedmiejską (ok. 800-575 p.n.e.). W 575 p.n.e. prawdopodobnie zostało założone miasto Rzym .

2