PROBLEM RECEPCJI FRANCUSKIEGO KODEKSU CYWILNEGO W POLSCE.
— Dzielił się na trzy księgi: o osobach, o majątkach i o różnych sposobach nabywania własności i dysponowania nią;
— W Polsce —► klasyczna recepcja prawa w szerokim zakresie oraz jego modyfikacja uwarunkowana przez odmienne podłoże miejscowe;
— Choć pod wieloma względami kodeks był dziełem bardzo postępowym, to w dużym stopniu był również cofnięciem się w stosunku do zdobyczy rewolucji:
* Zlikwidowano podział własności na zwierzchnią i użytkową oraz ciężary patrymonialne;
* Reforma systemu prawa spadkowego i rodzinnego w duchu liberalizmu;
* Zniesiono instytucję substytucji, tj. ograniczeń w rozporządzaniu majątkiem z obowiązkiem zachowania go innej osobie (jak w przypadku ordynacji);
* Zniesiono władzę ojcowską nad pełnoletnimi, a pełnoletniość ustalono na 21 lat;
* Wprowadzono świecką formę zawierania związku małżeńskiego i instytucję rozwodu. Zaprowadzono księgi stanu cywilnego;
* Dopuszczono instytucję adopcji (przysposobiony dostawał nazwisko przysposabiającego obok swojego nazwiska rodowego);
* Podkreślono nierówność praw mężczyzn i kobiet zamężnych;
* Zniesiono prawo zrównujące dzieci pozamałżeńskie ze ślubnymi;
* Przywrócono tzw. śmierć cywilną dla przestępców skazanych na najcięższe kary;
* Proklamowano wolność stron w stosunkach umownych, ale w praktyce uzaleńiono pracowników od pracodawców;
— Ogól szlachty ziemiańskiej, dzięki związanymi z nią sędziami i urzędnikami, paraliżował wprowadzenie w praktyce kodeksu. Duchowieństwo również było przeciwnikiem kodeksu.
— Stosunek chłopów do właścicieli dóbr ujmowano jako dzierżawę gruntu w zamian za pracę albo jako najem pracy w zamian za użytkowanie gruntu.
* Przez pojęcie „czynszu" w praktyce Księstwa rozumiano także robociznę, powołując się na klauzulę, która mówiła o swobodzie umów. Było to sprzeczne z podstawowymi założeniami kodeksu.
* Ukaz cesarski z 1861 r. o oczynszowaruu stwierdził, że pańszczyzna w Królestwie „nie jest zgodna z duchem ustawodawstwa cywilnego", bo jest „ze wszech miar niedogodna".
— Zmiany:
* W miejsce francuskich przepisów o przywilejach i hipotekach weszło prawo hipoteczne uchwalone przez sejm Królestwa w 1818 r., a zmienione w 1825 r.
* W miejsce księgi o prawie osobowym i rodzinnym oraz o umowie przedślubnej — wszedł kodeks cywilny Królestwa Polskiego (cz. I) z 1825 r.
—► min. kościelna forma zawierania małżeństwa jako wyłączną
—► Autorem projektu ustawy hipotecznej oraz kodeksu Królestwa Polskiego (cz. I) był wybitny prawnik Antoni Wy Czechowski.
— 1836 r — sprawy małżeńskie oddane do wyłącznej kompetencji sądów duchownych czterech uznanych wyznań;
* Małżeństwa innych wyznań chrześcijańskich (mojżeszowego i mahometan) dodatkowo musiały być spisane w akcie ślubu przez urzędnika stanu cywilnego;
— W oporze przeciwko rusyfikacji kodeks Napoleona traktowano później jako prawo narodowe, którego należy bronić.