U strój społeczny
Obywatelstwo w Księstwie Warszawskim oznaczało przynależność państwową do Księstwa Warszawskiego, z czym łączyła się zdolność prawna (cywilna) oraz korzystanie z ochrony sądowej i ogólnych praw wolnościowych.
Charakter miast «=> prywatne
^ narodowe - dawne miasta królewskie oraz poduchowne «^> miasta, które przed rozbiorami uzyskały status „wolnych"
Żydzi
Według Konstytucji otrzymali te same prawa co inni obywatele, ale szereg następnych aktów prawnych (dekretów) ukształtował stan prawny wyraźnie ich dyskryminujący.
17 października 1808 r. ukazał się specjalny dekret królewski, który zawiesił w stosunku do Żydów postanowienia konstytucji na 10 lat = pozbawienia ich praw politycznych.
Ponadto:
- ograniczenie wolności osobistej - zakaz zamieszkiwania przez Żydów przy głównych ulicach Warszawy, wyznaczenie im w wielu innych miastach dzielnic
- zabroniono Żydom nabywania dóbr ziemskich i dzierżawy dóbr narodowych
- odsunięto Żydów od produkcji i sprzedaży napojów alkoholowych
- utrzymały się z dawnych czasów konsensy i opłaty na zawarcie małżeństw
Clilopi
Według konstytucji chłopi posiadali wolność osobistą na równi z innymi obywatelami. W praktyce sprowadzało się to do wyzwolenia chłopów od sądownictwa dziedziców oraz znosiło dotychczasowe ograniczenia w możności opuszczania przez chłopów wsi.
21 grudnia 1807 r. został wydany dekret królewski, który normował kwestie własności zmieni.
Według niego grunty uprawiane przez chłopów wraz z budynkami, inwentarzem i zasiewami uznawane były za własność dziedzica. Natomiast stosunki pomiędzy chłopem a dziedzicem miały normować umowy prywatno-prawne.