WYKŁAD 7
Zwrotne finansowanie się gmin polega na zaciąganiu przez gminę kredytów i pożyczek(obligacje). Aby zaciągnąć kredyt gmina musi:
zaplanować kredyt
wyrazić zgodę rada gminy
mieć określone cele: -> uzupełnienie niedoboru środków finansowych na rok bieżący
finansowanie inwestycji maksymalne zaangażowanie gminy
zabezpieczenie - im lepsze zabezpieczenie tym dogodniejsze warunki kredytu. Wyróżniamy zabezpieczenie materialne (zastaw, hipoteka, blokada środków na rachunku bankowym) oraz zabezpieczenie niematerialne (poręczenie Skarbu Państwa lub innych gmin - zobowiązanie się do spłaty kredytu, gwarancje). Podstawą udzielenia kredytu jest zdolność kredytowa, czyli zdolność do spłaty zobowiązań wraz z odsetkami
banki chętnie udzielają kredytu, gdyż nie ma prawnej możliwości (przepisu) ogłoszenia upadłości gminy
wielkość kredytu, poręczeń nie może przekroczyć 15% planowanych dochodów
monitoring - nadzór nad sytuacją finansową gminy sprawowany przez bank po udzieleniu kredytu
na finansowanie niedoboru - kredyt krótkoterminowy (do 1 roku)
na inwestycje - kredyt średnioterminowy (1-5 lat) lub kredyt długoterminowy (powyżej 5 lat) kredyt jest spłacany systematycznie, lecz bank może zawiesić kredyt - karencja
Emisja obligacji komunalnych - musi mieć określony cel (zazwyczaj inwestycyjny). Obligacje są papierami wartościowymi i podlegają wtórnemu obrotowi. Plusem obligacji jest także fakt, że przez cały okres ważności obligacje nie są spłacane, podlegają wykupowi na określony dzień wraz z odsetkami - nie ma regularnych spłat jak przy kredycie, ale trzeba zgromadzić środki na wykup obligacji. Przy emisji obligacji, emitent nie podlega takiej kontroli jak przy kredycie. Problem z emisją polega na znalezieniu nabywcy na obligacje. Jeżeli nie ma nabywcy robi się underwriting - robiony przez banki lub instytucje finansowe, które zobowiązują się do wykupienia, niewykupionych obligacji na określonych warunkach.
Bezzwrotne finansowanie się gmin polega na korzystaniu z funduszy pomocniczych - środki udzielane przez międzynarodowe organizacje (Unia Europejska, Bank Światowy) na pokrycie kosztów inwestycji związanych z infrastrukturą techniczną i społeczną. Mamy trzy fundusze: PHARE, ISPA, SAPARD. Środki nie są udostępniane przy rozpoczynaniu inwestycji, lecz pełnią najczęściej rolę refundacji inwestycji.