PRAWO WYBORCZE
System wyborczy - ogół zasad postępowania i instytucji związanych z prowadzeniem wyborów (znaczenie szersze); sama metoda obliczania wyników wyborów (znaczenie węższe)
Prawo wyborcze - 1) aspekt przedmiotowy; ogól przepisów prawnych związanych z wyborami. 2) aspekt podmiotowy; (tradycyjnie ujmowany jako prawo obywatela) prawo obywatela do wybierania lub bycia wybieranym.
Funkcje wyborów:
• Kreacyjna (obsadzanie stanowisk)
• Legitymizacyjna (otrzymywanie legitymacji od społeczeństwa)
• Polityczno - programowa (udzielenie poparcia dla określonej wizji programowej)
• Rozładowywania napięć społecznych
Podstawowe zasady prawa wyborczego (przymiotniki wyborcze)
Są to główne, fundamentalne rozstrzygnięcia dotyczące uprawnień obywateli w procesie wyborczym.
1. Zasada powszechności
Polega ona na założeniu, aby krąg wyborców był jak najszerszy i obejmował osoby zamieszkałe na jakimś obszarze.
Ograniczenia tej zasady nazywamy cenzusami wyborczymi:
1) Cenzusy mające charakter jawnie dyskryminujący (cenzusy histoiyczne)
2) Cenzusy niemające w swej istocie charakteru dyskryminacyjnego (cenzusy współczesne). Przyjmuje się fikcję, że ich rozsądne stosowanie nie narusza zasad powszedniości.
• Cenzus płci
Pierwsze państwo na świecie, które przyznało prawa kobietom - Nowa Zelandia (1896 r.) W Europie - Finlandia (1906)
W większości państw - po I wojnie światowej.
W Anglii po I wojnie, ale miały wyższy cenzus wieku.
W USA- 1920 r.
We Francji dopiero po II wojnie światowej.
Lichtenstein - 1986 r.
Szwajcaria na szczeblu całego państwa - 1972 r.
• Cenzus majątkowy
- podatkowy (jakie się płaciło podatki)
- typowo majątkowy (jaki majątek się posiadało)
• Cenzus rasowy W RPA do 1994 r.
W USA formalnie do 1865 r.
• Cenzus wyznaniowy
- uprzywilejowanie jakiejś grupy wyznaniowej