Państwo kandydujące przyjmuje dorobek prawny, akceptuje wszystkie dyrektywy. Nie można było wybierać:, jedynie można było ustalać okresy przejściowe.
UE tez może prosić o okresy przejściowy.
31 tys. obszarów negocjacyjnych.
Negocjowano 29 tys. Pozostałe 2 nie 1) było potrzeby, bo były już wcześniej, jeśli chodzi o instytucje i podział w nich miejsc, oraz 2) nosiło tytuł inne, czyli takie bzdurni, które nie mieściły się w konkretnych obszarach.
2 etapy procedury negocjacyjnej
— screening"^ przegląd prawa krajowego pod względem prawa wspólnotowego. Efekt screeningu: jedne były takie same, czyli nie było potrzeby negocjowania, inne były mało znaczące np. różnice w definicjach, posła nie robiła problemów, zmieniała to w legislacji. Jeszcze 3 opcja duże rozbieżności -> obszary negocjacyjne i występowanie o okresy przejściowe.
-- negocjacje właściwe
Listopad 1998 negocjacje właściwe rozpoczęły się w niektórych obszarach Listopad 1999 koniec wszystkich screeningow.
Grudzień 2002 zakończenie negocjacji we wszystkich obszaracłi
Traktat akcesyjny: jedna z najdłuższych umów międzynarodowych ->3 artykuły, 5 tys. stron Warunki, na których przystąpiliśmy SA w 2 części traktatu 62 artykuły. Mnóstwo załączników, artykułów, protokołów itp.
Omówienie negocjacji w poszczególnych obszaracłi:
1. Nauka i badania-^ Ue nic nie narzuca, nie ujednolica, projekty badawcze, finansowanie tych konkretnych wybranych przez nich projektów. Nie było problemów z negocjacjami. Akceptacja całego dorobku prawnego UE w tym zakresie.
2. Edukacja, kształcenie, młodzież-^ UE nie ujednolica systemów kształcenia, zachęca do wymiany i współpracy (ERASMUS), proces boloński, brak problemów negocjacyjnych.
3. Polityka przemysłowa*^ brak problemów negocjacyjnych
4. Małe i średnie przedsiębiorstwa-> brak większych problemów w negocjacjach, ue ma mnóstwo funduszy związanych z tym tematem, Polska chętnie potwierdziła udział w braniu udziału w tych dofinansowaniach. Dostosowanie polskiej definicji małych i średnich przedsiębiorstw do unijnej. Duża część tych polskich przedsiębiorstw spełniała warunki unii
5. Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa-> nie było rozbudowanej legislacji, bo to weszło w traktacie z Maastricht, wiec nie było problemów, brak okresów przejściowych. Akceptacja całego dorobku prawnego w tym obszarze.