82371

Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ 2

Rys. 4.2. Ten sam układnie z wymuszonym przetnie szczeińem wirtualnym U{x) (kinematycznie dopuszczalnym)

Wyprowadzenie:

Przyjmujemy dowolny pręt (lys. 4 .3) o długości skończonej /, końcach i, k oraz dowolnie obciążony silami zewnętrznymi p(x).

Rys. 4.3. Pręt o długości I

Wyobraźmy sobie następnie bardzo mały fragment tego pięta o długości dx (rys. 4.4). Działają na mego siły uogólnione, wewnętrzne przyjmujące dowolną kombinację, powstałą od sił nonnalnych, tnących i momentów.

Rys. 4.4. Fragment pręta dx

W celu uproszczenia obliczeń przeanalizujemy kolejno przypadki obciążeń: silą normalną, silą tnącą i momentem zginającym.

4.1.1. Przypadek I (działanie sil normalnych)

Zakładamy, że dowolne obciążenie pręta siląp(.t) powoduje powstanie tylko sił biernych poziomychQ, i Q_k wobec czego na nasz element dx będzie działała tylko uogólniona siła nonnalna (podłużna, osiowa) N(x) (rys. 4.5).

AlmaMater

Dobra D., Jambrożek S., Komosa M., Mikołajczak E., Przybylska P., Sysak A., Wdowska A.